مهری شمس قهفرخی - Assistant Professor, Department of Social Sciences, University of Isfahan, Iran
محمود کیوان آرا - . Professor of Sociology, Department of Health and Social Welfare, School of Management and Medical Information Sciences, Social Determinants of Health Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
محمدرضا قاسمی - Ph.D. Candidate in Health and Social Welfare, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

مقدمه و هدف: صاحب نظران بهزیستی روانی حال حاضر افراد را شاخص نسبتا دقیﻘی از وضعیت سلامت فرد در حال حاضر و آینده می دانند. هدف از این مطالعه مقایسه ی بهزیستی روانی در زنان شاغل و غیرشاغل شهر اصفهان است. روش کار: این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نوع توصیفی تحلیلی و به صورت مقطعی است. جامعه ی آماری تمامی زنان ۲۰ تا ۶۰ساله ی شهر اصفهان در سال ۱۴۰۰ بودند. تعداد نمونه برای هریک از گروه های زنان شاغل و غیرشاغل برابر با ۳۹۴ بود که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسش نامه ی استاندارد بهزیستی روانی وارویک و ادینبورگ و برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار spss۲۶ استفاده شده است. یافته ها: میانگین رتبه ها و مجموع رتبه های بهزیستی روانی، روابط مثبت با دیگران و انرژیک بودن برای زنان شاغل بیشتر از زنان غیرشاغل است. با توجه به مقادیر معناداری، در متغیرهای بهزیستی روانی، روابط مثبت با دیگران و انرژیک بودن، تفاوت های معنی داری بین زنان شاغل و غیرشاغل وجود دارد (۰۰۱/۰≤ P). میانگین رتبه ها و مجموع رتبه های خوش بینی در زنان غیرشاغل به مقدار کمی بیشتر از زنان شاغل است، اما این تفاوت معنی دار نیست (۹۵۵/۰=P). نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که زنان شاغل در مقایسه با زنان غیرشاغل در شهر اصفهان، از بهزیستی روانی بهتری برخوردارند. سیاست گذاران می توانند از این موضوع برای تدوین استراتژی های مناسب به منظور اشتغال زنان استفاده کنند. سیاست گذاران و مدیران سازمان ها با شناسایی و درک عوامل موثر بر افزایش بهزیستی روانی زنان، قادر خواهند بود با بهره گیری از روش های علمی، سیاست هایی را پیش بگیرند که بهزیستی روانی زنان را ارتقا می دهد.

Employed women, Psychological Well-being, Unemployed women, بهزیستی روانی, زنان شاغل, زنان غیرشاغل