اثر امواج اولتراسونیک بر حذف نیترات در محلول آبی

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 81

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IDJ-18-2_010

تاریخ نمایه سازی: 24 تیر 1403

چکیده مقاله:

تخلیه و دفع پساب ها و فاضلاب های حاوی مقادیر زیاد نیترات باعث افزایش آن در آب های زیرزمینی و منابع آب شده که آثار مخربی بر محیط زیست و سلامت انسان دارد. با هدف بررسی اثر امواج اولتراسونیک بر حذف نیترات و خواص جذب نیترات توسط جاذب های بیوچار کاه برنج، بیوچار پوشش داده شده با آهن (III) و روی، آزمایشی به صورت تعیین پارامترهای بهینه، با سه تکرار در آزمایشگاه کیفیت آب دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری اجرا شد. تیمارهای منبع آب شامل استفاده از امواج فراصوت بدون استفاده از جاذب (U)، جاذب بیوچار (B)، جاذب بیوچار به همراه اولتراسونیک (BU)، جاذب بیوچار با پوشش آهن سه ظرفیتی (BF)، جاذب بیوچار با پوشش آهن سه ظرفیتی به همراه اولتراسونیک (BFU)، جاذب بیوچار با پوشش کاتیون روی (BZ) و جاذب بیوچار کاه با پوشش کاتیون روی به همراه اولتراسونیک (BZU) بود. نتایج نشان داد که امواج اولتراسونیک توانست نیترات موجود در محلول آبی را حذف کند. همچنین فرایند اولتراسونیک در فرایند جذب نیترات توسط جاذب موثر می باشد. نتایج در جاذب های بیوچار با پوشش آهن سه ظرفیتی و روی نشان داد که اولتراسونیک سبب افزایش pH بهینه ی محلول نیترات شده است و در جاذب های بیوچار و بیوچار پوشش داده شده با روی سبب کاهش دوز جاذب بهینه شده و میزان بهینه ی غلظت اولیه ی نیترات نیز در بیوچار پوشش داده شده با روی از ۸۰ ppm به ۱۵۰ ppm افزایش پیدا کرده است. نتایج نشان دهنده ی کاهش ۲۷ درصدی نیترات از محلول بود. با توجه به نتایج پیشنهاد می شود که استفاده ی ترکیبی از اولتراسونیک صورت گیرد که در فرایند تجزیه و تخریب آلاینده راندمان بیشتری دارد.

نویسندگان

محمدرضا آلاشتی

دانشجوی دکتری گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.

مجتبی خوش روش

دانشیار گروه مهندسی آب دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

فردین صادق زاده

دانشیار گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده علوم زارعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.

هازی محمد عظمت الله

استاد گروه مهندسی عمران و محیط زیست، دانشکده فنی، دانشگاه هند غربی، ترینیداد و توباگو.