رضا امین زاده - استادیار روانشناسی ورزشی، گروه علوم ورزشی، دانشگاه بین المللی امام رضا ع، مشهد، ایران.
بهادر عزیزی - دکتری مدیریت ورزشی، گروه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
محمد خزایی - گروه روانشناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

هدف از این پژوهش، بررسی نقش اعتمادبه نفس در موفقیت ورزشی دانش آموزان شرکت کننده در فعالیت های اوقات فراغتی رشته ی والیبال بود. پژوهش حاضر، از نظر هدف کاربردی و از حیث نوع جز مطالعات توصیفی- همبستگی مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری بوده که اطلاعات آن به صورت میدانی جمع آوری گردید. جامعه ی آماری پژوهش، شامل دانش آموزان شرکت کننده در کلاس های اوقات فراغت رشته ی والیبال در شهر مشهد بود که در این راستا ۲۰۰ پرسشنامه توزیع و پس از جمع آوری و حذف پرسشنامه های ناقص، ۱۶۰ مورد از آن ها انتخاب و وارد مرحله ی تجزیه وتحلیل شدند. به منظور جمع آوری داده ها در این پژوهش، از سه پرسشنامه ی استاندارد موفقیت ورزشی (موسوی و واعظ موسوی، ۱۳۹۴)، پرسشنامه ی منابع اعتمادبه نفس ورزشی (ویلی و همکاران، ۱۹۹۸) و پرسشنامه ی انواع اعتمادبه نفس ورزشی (ویلی و نایت، ۲۰۰۲) استفاده شد. با توجه به نتایج مشخص گردید که بین منابع اعتمادبه نفس ورزشی و مولفه های آن و انواع اعتمادبه نفس ورزشی و مولفه های آن با موفقیت ورزشی رابطه ی معناداری برقرار بوده (۰۵/۰>P) و مولفه های این دو متغیر پیش بینی کننده ی تغییرات موفقیت ورزشی هستند. در نهایت، مدل معادلات ساختاری رابطه ی بین منابع و انواع اعتمادبه نفس ورزشی و موفقیت ورزشی از برازش مناسبی برخوردار بود. بنابراین، می توان بیان داشت که وجود میزان مناسبی از منابع و انواع اعتمادبه نفس ورزشی، می تواند موجب موفقیت ورزشی دانش آموزان شرکت کننده در کلاس های اوقات فراغتی رشته ی والیبال و به طور کلی در ورزش گردد.

انواع اعتمادبه نفس ورزشی, اوقات فراغت, دانش آموزان, منابع اعتمادبه نفس ورزشی, موفقیت ورزشی