بررسی نقش زنان در صلح میان فامیلی

نقشی که زنان می توانند در حل وفصل تنش ها و ایجاد صلح ایفاکنند از موضوعاتی است که اخیرا توجه محققان را به خود جلب کرده است. ایفای این نقش می تواند دامنه وسیعی همچون صلح میان قومی، میان دینی، میان منطقه ای، بین المللی و...را دربرگیرد اما طبعا پرداختن به هرکدام فرصت مستقلی را می طلبد. ازاین رو تمرکز این تحقیق عمدتا بر واکاوی نقش زنان درایجاد صلح در سطوح خرد همچون صلح میان فامیلی بوده است. پژوهش حاضر در شهر کاشان انجام گرفته و جمعیت نمونه پژوهش را ۱۵۰ نفر زنان متعلق به چندگروه خویشاوندی ساکن در این شهر تشکیل می دهد که به شیوه گلوله برفی انتخاب و در بهار ۱۴۰۲ موردمطالعه قرارگرفته اند. چهارچوب نظری پژوهش را عمدتا نظریه جنسیتی صلح (وبل، گالتونگ)، نظریه فمینیستی صلح(ریردون)و نظریه میدان وسرمایه ها(بوردیو) تشکیل می دهد. براساس نتایج تحقیق، صلح فامیلی درجامعه موردمطالعه در سطحی متوسط قراردارد یعنی روابط خویشاوندان عمدتا خوب است اما گاهی نیز تنش هایی وجوددارد. میزان مشارکت زنان درایجاد وحفظ صلح میان فامیلی نیز در سطحی متوسط بوده است. همچنین، رایج ترین و پرکاربردترین تکنیک های مورداستفاده زنان برای ایجاد صلح میان فامیلی به ترتیب پیشگیری، بازدارندگی و مذاکره هستندو کمترین میزان استفاده را تکنیک امتیازدهی به خود اختصاص داده است. نتایج آزمون فرضیات نیز نشان داد به استثنای عادتواره، عواملی چون نگرش به صلح فامیلی، سن، تحصیلات، انواع سرمایه ها، ساختارفامیلی و میزان آشنایی با تکنیک های صلح همگی با میزان مشارکت زنان درایجاد ویا حفظ صلح میان فامیل رابطه دارند. تحلیل رگرسیون نیز نشان داد مجموعه عوامل در نظرگرفته شده ۵۷% تغییرات متغیر وابسته یا میزان مشارکت زنان در صلح فامیلی را تبیین می کنند که نشانه اثربخشی مطلوب متغیرهای اصلی این پژوهش می باشد.

کلیدواژه ها:

صلح میان فامیلی ، عادتواره ، ساختارفامیلی- خویشاوندی ، تکنیک های صلح