هانیه رضایی دهقی - تهران دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی
علیرضا امینی - تهران دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی
علی اکبر خسروی نژاد - تهران دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی
مجید افشاری راد - Kharazmi University

بررسی اثرات نامتقارن دستمزد حقیقی بر میزان اشتغال به عنوان یکی از متغیرهای عملکردی بخش صنعت در ادبیات نظری و تجربی اقتصاد صنعتی در سال های اخیر موردتوجه اقتصاددانان این حوزه قرارگرفته است. بنابراین در مطالعه حاضر با بهره­گیری از الگوی غیرخطی NARDL  و برای بخش صنعت ایران به ارزیابی اثرات نامتقارن دستمزد حقیقی بر میزان اشتغال این بخش طی دوره زمانی ۱۳۹۸-۱۳۶۵ پرداخته شده است[s۱] [f۲] . متغیرهای مورد استفاده در پژوهش شامل میزان اشتغال به عنوان متغیر وابسته و دستمزدهای حقیقی، ارزش افزوده و تحریم­های اقتصادی به عنوان متغیرهای توضیحی مدل می­باشند. آزمون عدم تقارن دستمزدهای حقیقی با استفاده از آزمون والد دلالت بر نامتقارن بودن این متغیر بر اشتغال بخش صنعت ایران در کوتاه مدت و بلندمدت دارد. از سوی دیگر افزایش دستمزد حقیقی بخش صنعت در بلندمدت تاثیر منفی و کاهش آن اثر مثبت و معنا دار بر میزان اشتغال این بخش داشته و ضریب تصحیح خطا نیز نشان دهنده سرعت بالای تعدیل خطای کوتاه مدت به سمت مقدار تعادلی و بلندمدت دارد. متغیرهای ارزش افزوده بخش صنعت و تحریم های اقتصادی نیز به ترتیب دارای تاثیر مثبت و منفی و معنا دار بر اشتغال بخش صنعت در بلندمدت می باشند. بر اساس یافته های مطالعه پیشنهاد می شود سیاست گذاران اقتصادی و بخش صنعت از طریق افزایش ظرفیت تولید زمینه افزایش میزان اشتغال را فراهم آورند. از سوی دیگر کنترل نرخ تورم می تواند زمینه کاهش هزینه های استخدام کارفرمایان و تولیدکنندگان بخش صنعت را فراهم نموده و به افزایش تقاضای نیروی کار و اشتغال آن کمک کنند. < > [s۱]داده های مورد استفاده و منبع اخذ ریزداده ها در چکیده بیان شود. ذکرمتغیرهای توضیحی مدل [f۲]اصلاح شد.

Real Wages, Industrial Sector, Employment, Asymmetry Effect, NARDL Approach, دستمزدهای حقیقی, بخش صنعت, اشتغال, اثرات نامتقارن, روش NARDL