واکاوی مسئله جواز خدعه و دروغ در جنگ رسانه ای

رسانه ابزار مهم جنگ روانی است که با شگردهای متنوع می تواند بر افکار، احساسات و رفتار افراد جامعه تاثیر بگذارد؛ ازاین­ رو  نظام سلطه در رسانه های خود به طور گسترده از نشر اخبار خلاف واقع و دروغ برای فریب مخاطب و تحمیل اراده و اهداف خویش استفاده می کند. اینک این پرسش مطرح می­ شود که آیا رسانه تراز اسلامی نیز می تواند در جنگ رسانه ای خود، در وقت ضرورت از این حربه استفاده کند و در نگاهی کلی تر، آیا مصلحت گرایی سیاسی برای رسیدن به اهداف مقدس می تواند مجوزی برای نادیده گرفتن بخشی از اصول و ضوابط اخلاقی و شرعی باشد؟ پژوهش حاضر که به روش کتابخانه ای و شیوه توصیفی­_ ­تحلیلی سامان یافته، به بررسی ادله ادعایی و احتمالی این تجویز می پردازد. اتهام سرقت توسط یوسف(ع)به برادرش در قرآن، روایات دال بر جواز خدعه در جنگ، روایات دال بر جواز بهتان و سب منحرفان، قانون «اهم و مهم» و مسئله حفظ نظام و همچنین آیات دال بر اعداد قوه، ارعاب دشمن و مقابله­ به ­مثل، دلایل عمده مدعای یادشده است. نتیجه پژوهش نشان می دهد که هیچ یک از ادله پیش­ گفته نمی تواند دروغ و فریب را در جنگ رسانه ای تجویز کند و جواز خدعه فقط به جنگ نظامی و تبلیغات مربوط به آن منحصر است.

کلیدواژه ها:

خدعه در جنگ ، مصلحت گرایی سیاسی ، جنگ رسانه ای ، آیات و روایات ، رسانه تراز اسلامی