مریم سلیمان پور - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک و انرژی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مجید مصباح - استادیار دانشکده مهندسی مکانیک و انرژی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
سهند مجیدی هروان - استادیار دانشکده مهندسی مکانیک و انرژی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

این مطالعه استفاده از میدان مغناطیسی برای بهبود عملکرد جداکننده سایکلونی را بررسی میکند. در این مطالعه مدل فاز گسسته (DPM) برای شبیه سازی ذرات حمل شده توسط جریان استفاده شده است. معادات حاکم بر جریان سیال با مدل آشفتگی تنش رینولدز (RSM) حل میشوند که این روش در زیر مجموعه مدل های فرم میانگین گیری شده معادلات ناویر-استوکس (RANS) قرار دارد. برای کوپلینگ فشار-سرعت، از روش فشار ضمنی با عملگرهای تقسیم (PISO) استفاده شده است. در این تحقیق ذرات جامد با قطر ۳میکرون و جنس آنتراسیت در نظر گرفته شده اند. برای بررسی تاثیر میدان مغناطیسی، فواصل افقی و عمودی منبع مغناطیسی از مبدا مختصات و همچنین شدت میدان مغناطیسی به عنوان پارامترهای تاثیرگذار بررسی میشوند. برای اعتبار سنجی، نتایج شبیه سازی با نتایج بدست آمده از آزمایش های تجربی محققین دانشگاه شهیدبهشتی تهران مقایسه شدند که در نهایت همبستگی قابل قبولی بین نتایج وجود داشت. نتایج شبیه سازی نشان داد که حضور میدان مغناطیسی باعث میشود که راندمان جداسازی ذرات ۲۴ درصد افزایش یابد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که راندمان جداسازی به فاصلهی عمودی منبع مغناطیسی بسیار حساس تراست تا فاصله ی افقی و شدت میدان مغناطیسی.

سایکلون، سایکلون مغناطیسی، میدان مغناطیسی، دینامیک سیالات محاسباتی، فیلتر گاز