نگاهی به دو قاعده «لاضرر و لاحرج»
عنوان مقاله: نگاهی به دو قاعده «لاضرر و لاحرج»
شناسه ملی مقاله: ABUCONPA13_155
منتشر شده در سیزدهمین کنفرانس ملی پژوهش های نوین در تعلیم و تربیت،روانشناسی، فقه و حقوق و علوم اجتماعی در سال 1403
شناسه ملی مقاله: ABUCONPA13_155
منتشر شده در سیزدهمین کنفرانس ملی پژوهش های نوین در تعلیم و تربیت،روانشناسی، فقه و حقوق و علوم اجتماعی در سال 1403
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد جواد ابوالحسنی - گروه حقوق ، دانشگاه آزاد اسلامی ، آباده ، فارس ، ایران
خلاصه مقاله:
محمد جواد ابوالحسنی - گروه حقوق ، دانشگاه آزاد اسلامی ، آباده ، فارس ، ایران
قاعده لاضرر، مستند فقهی و دلیل مشروع بودن ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی می باشد. که خود نیز توسط آیاتی از قرآن کریم و روایات و ادله عقلی مورد تایید قرار می گیرد که به طور اجمال به مهمترین از آنها اشاره می شود: قرآن کریم در مورد نفی ضرر و ضرار در اسلام آیات متعددی در قرآن کریم وجود دارد که به برخی از آنها اشاره می شود. از جمله قسمتی از این آیه که می فرماید: «… ولا تمسکوهن ضرارا لتعتدوا…»[۱] این آیه شریفه ، اشاره به زنان مطلقه می کند و به مردان سفارش می کند که اگر زنانتان را طلاق دادید تا پایان عده، یا آنها را به خوشی و سازگاری در خانه نگه دارید و یا به نیکی رها کنید. سپس می فرماید: «روا نیست که آنان را به آزار نگه داشته و بر آنها ستم کنید». و مشخص است که اسلام ضرر زدن به دیگری را جایز نمی داند. یا آیه دیگری که مربوط به تعیین سهم الارث و ورثه میت می باشد و لازم است بعد از ادای دین وانجام وصیت صورت گیرد. این آیه شریفه می فرماید: «… من بعد وصیه یوصی بها او دین غیر مضار…» و تاکید دارد که انسان حق ندارد از طریق وصیت یا اعتراف به بدهی ، برضد وارثان صحنه سازی کند و حقوق آنها را ضایع کرده و به آنها ضرر وارد کند.
کلمات کلیدی: قاعده لاضرر ، قاعده لاحرج ، قانون مدنی ، قرآن کریم
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2019174/