لیلا آهنگر - استادیار گروه تولیدات گیاهی، دانشگاه گنبد کاووس
نعیمه واحدی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی گیاهی، گروه تولیدات گیاهی، دانشگاه گنبد کاووس

پروتئین دهیدرین دومین گروه از پروتئین های آبدوست (LEA) proteins Late embryogenesis abundant است که مقدار آن با تنش های محیطی از جمله خشکی در گیاهان افزایش می یابد. در این پژوهش به منظور مطالعه و بررسی بیوانفورماتیکی ژن دهیدرین ، ابتدا توالی این ژن در گیاه جو و چند گیاه دیگر با استفاده از پایگاه داده NCBI بدست آمد. با نرم افزار bioEdit همردیفی توالی ها صورت گرفت . نتایج مطالعات بیانگر این بود که طول این پروتئین در بین گیاهان از ۱۳۳ الی ۲۸۹ اسید آمینه متغییر است . بررسی روابط فیلوژنی نشان داد که ژن دهیدرین در گیاه کاملینا با فاصله زیاد از جو و دیگر گیاهان قرار گرفته است . بیشترین ضریب خاموشی این پروتئین متعلق به گیاه کاملینا با مقدار ۷۴۵۰ بود که بیانگر طول عمر بالای آن است . بررسی جایگاه سلولی نشان داد که این پروتئین با فراوانی بالا در سیتوپلاسم و هسته وجود دارد. از سویی نتایج حاکی از بالا بودن نسبت آب دوستی دهیدرین نسبت به میزان آبگریزی این پروتئین می باشد که با انعطاف پذیری این پروتئین در برابر مقاومت به تنش نقش دارد.

بیوانفورماتیک ، جایگاه سلولی ، دمین و ژن Dehydrin