امید انصاری کیا - مدرس دانشگاه پیام نور و علمی کاربردی یاسوج.
فاطمه شکیب فرد - ارشد زبان و ادبیات فارسی

حسین پناهی، شاعریست که جست و خیز و تمایلش به دیگر ابعاد یعنی سینما، هنر و فلسفه او را به جغرافیایی دیگر رهنمون می کند که شاید به جرات می توان گفت: بی جغرافیایی ست و حصار زمان و مکان را می شکند و همین ویژگی شخصیت ایشان را منشوری، ملی و آسمانگیر می کند. همه ی شاعران به نوعی با محرومیت ها دست و پنجه نرم کرده اند و اما این نوع محرومیت ها در حسین پناهی از نوعی دیگر است یعنی کسی که از بدو تولد یا حتی در جنینی در بطن مادری که تنها فرمانروایی بود که همه ی شب ها را گرسنه می خوابید رشد و نمو نمود و راه پر فراز و نشیبی را پیمود تا به سرحد کمال رسید و تنها شاعری بود که با پرسش متولد شد و با کوله باری از پرسش، به خاک سپرده شد. در این تحقیق برآنیم که با بررسی دفاتر شعری این شاعر هنرمند، دایره ی محرومیت ها، اعم از اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، معنوی، کلامی، جنسیتی و... را کالبدشکافی نماییم و رشد و نمو این شاعر گرانقدر را در دل سنگ لاخ های صعب العبور محرومیت های رنگین کمان تصویر کنیم.

اشعار، حسین پناهی، کالبدشکافی، محرومیت ها.