حسام خالویی - دانشگاه شهید باهنر کرمان
محمدصادق بصیری - عضو هیئت علمی بخش زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
نجمه حسینی سروری - عضو هیئت علمی بخش زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

تئاتر معناباخته (ابسورد)، شاخص ترین تحول تئاتر در دوران پس از جنگ دوم جهانی است که با استفاده از فنون گوناگون نمایشی می کوشد تا پوچی حال و روز بشر را به کمک شکلی همان قدر بی معنا نمایش دهد. هدف این پژوهش، تطبیق و مقایسه دو نمایشنامه جشن تولد پینتر و ماه عسل ساعدی با استناد به آموزه های مکتب فرانسوی ادبیات تطبیقی است که هدف آن، مطالعه تاثیرات و تشابهات آثار ادبی ملت هاست. روش کار مبتنی بر توصیف و تحلیل است و نتایج این پژوهش نشان می دهد که ساعدی با مولفه های تئاتر معناباخته و آثار پینتر آشنا بوده است و اثر او شباهت های چشمگیری با نمایش پینتر دارد. در هر دو اثر شکل نمایش در هماهنگی کامل با مضمون، ازهم گسیختگی، پریشانی و پوچی زندگی را بازنمایی می کند. استفاده از گفت وگوهای بی مایه، آشفته، تکراری و طولانی مهم ترین عنصر نمایشی و تنها رویداد در شرف وقوع است. خصلت نمایشی گفت وگوها، هویت چندپاره و ناپایدار اشخاص و گذر کند و ملال آور زمان را در هماهنگی با مضمون کلان داستان بازنمایی می کند. فضا و صحنه محدود و محصور هر دو نمایش نیز روزمرگی و بیهودگی زندگی را تداعی می کند با این تفاوت که فضا در نمایش پینتر تا پناهگاهی ایمن را تداعی می کند و در نمایش ساعدی، رفته رفته به مکان محصور و دلهره آوری تبدیل می شودکه اشخاص داستان جز استحاله شدن راهی برای بیرون-رفتن از آن ندارند.

ادبیات تطبیقی, تئاتر معناباختگی, هارولد پینتر, غلام حسین ساعدی. نوآوری, تئاتر ابزورد