افروز ستاری - گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
علیرضا حیدری - استاد تمام، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران (نویسنده مسئول), docheidarie۴۳@yahoo.com, Tel: ۰۹۱۲۱۱۵۴۵۵۴
پرویز عسگری - استاد تمام، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

چکیدهمقدمه: افزایش سریع شیوع چاقی که یک مشکل چند علیتی است در بیست سال گذشته علاوه بر آنکه ناشی از عوامل ژنتیکی است، به عوامل محیطی فرهنگی، ازجمله محیط خانواده، غذا خوردن و فعالیت نسبت داده شده است. این پژوهش باهدف پیش بینی شاخص توده بدنی کودکان بر اساس سبک دل بستگی مادر، با در نظر گرفتن نقش میانجی پر خوری هیجانی در کودکان انجام گرفت.روش پژوهش: روش تحقیق کاربردی و از نوع همبستگی بود که با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری انجام گرفت. تعداد ۲۸۰ کودک ۷-۱۲ ساله (شامل ۱۴۴ پسر و ۱۳۶ دختر) به همراه مادرانشان با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، بر اساس ارجاع متخصصان تغذیه برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل شاخص توده بدنی، پرسشنامه سبک های دل بستگی هازن و شیور و مقیاس خوردن هیجانی است.یافته ها: مدل موردبررسی از برازش مطلوب برخوردار بود و نتایج نشان داد سبک های دل بستگی ایمن، اجتنابی و اضطرابی مادر هم به صورت مستقیم و هم غیر مستقیم با میانجی گری پرخوری هیجانی کودک شاخص توده بدنی را در کودک پیش بینی می کنند.نتیجه گیری: این پژوهش نقش محیط اولیه کودک به خصوص مادر را در توسعه چاقی دوران کودکی برجسته می سازد.

پرخوری هیجانی, چاقی کودکان, سبک های دل بستگی, سطح فعالیت جسمی کودک, شاخص توده بدنی