محمدعلی عبدلی - دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
افلیا فصیحی - دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران

با نگاهی به وضعیت کنونی مصرف انرژی در کشور و میزان بیش از اندازه مصرف در بخش های مختلف و با توجه به عوارضی چون افزایش هزین ه ها، آلودگی هوا، از بین رفتن منابع طبیعی و بسیاری دیگر مضراتی که ناشی از هدررفتن انرژی می باشد، عموم و به خصوص مسئولان را بر آن می دارد که اقدامی اساسی در رابطه با حل این مشکلات صورت دهند . وضع قوانین و مقررات یکی از گام های مهم در این امر است، زیرا نشانگر مطالعه و بررسی دقیق مس أله از دیدگاه های مختلف برای بهبودی وضعیت موجود می باشد . از جمله اقداماتی که در زمینه بهبود مصرف انرژی صورت گرفته است، وضع قوانین بهینه سازی مصرف انرژی در قالب مقررات ملی ساختمان برای بخش ساختمان و مسکن می باشد . این بخش دارای بیشترین میزان مصرف نسبت به سایر بخش ها بوده ( حدود 40 درصد براساس ترازنامه انرژی سال (1380 و رعایت ملاحظاتی جهت صرفه جویی در مصرف انرژی در آن ضروری به نظر می رسد . مبحث نوزدهم مقررات ملی ساختمان با عنوان صرفه جویی در مصرف انرژی از مباحث نسبتاً جدید در بین مقررات مل ی است در نتیجه متخصصان و دست اندرکاران امر ساخت و ساز آنطور که باید از مقررات آن اطلاع کافی ندارند . مقاله حاضر به صورت اجمالی نکات موجود در این مبحث را بررسی نموده و در مورد راهکارهای ارائه شده در آن بحث می نماید . وضعیت اجرای این قوانین نیز مورد مطالعه قرا ر گرفته و سعی می شود در جهت افزایش کاربرد این قوانین توصیه هایی ارائه گردد .

مبحث (19) ، مقررات ملی ساختمان، انرژی، صرفه جویی