بررسی روش های برآورد تبخیر-تعرق واقعی در ارزیابی اثرات تغییر اقلیم در دوره های آتی

  • سال انتشار: 1402
  • محل انتشار: اولین همایش ملی کشاورزی دانش بنیان، تغییر اقلیم و امنیت غذایی
  • کد COI اختصاصی: ACCFS01_087
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 135
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

زهرا مسلمی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب، گروه مهندسی آبیاری و زهکشی، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان دانشگاه تهران

علیرضا مساح بوانی

دانشیار، گروه مهندسی آبیاری و زهکشی، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان دانشگاه تهران

صالح ارشد

مهندس مشاور، شرکت مهندسی جاماب

بهزاد آزادگان

دانشیار، گروه مهندسی آبیاری و زهکشی، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان دانشگاه تهران

چکیده

تبخیر-تعرق به عنوان یک پیوند کلیدی بین تعادل انرژی سطح و تعادل آب، عامل مهمی است که محیط زیست و چرخه هیدرولوژیکی را به هم متصل می کند (Diao et al., ۲۰۲۱). در سال های اخیر تغییرات اقلیمی همراه با فعالیت های انسانی منجر به تغییرات گسترده در الگوی اکوهیدرولوژیکی و فرآیندهای هیدرولوژیکی در بسیاری از حوضه های آب در سطح جهان شده است (Zhang et al., ۲۰۰۱). تبخیر-تعرق یک متغیر هیدرولوژیکی کلیدی برای انعکاس اثر تغییرات آب و هوایی است (Cannarozzo et al., ۲۰۰۶). بنابراین، درک جامع رابطه متقابل بین تغییرات اقلیمی و روند تبخیر-تعرق برای حفاظت از اکوسیستم و مدیریت منابع آب حیاتی است.عوامل مختلفی همانند عوامل هیدرولوژیکی و جوی در فرایند تبخیر-تعرق سبب پیچیدگی این فرایند و ارائه روش های بسیاری برای تخمین آن شده است (Gao et al., ۲۰۰۷). از روش های تخمین تبخیر-تعرق در مقیاس های مختلف می توان روش های اندازه گیری مستقیم (تشت های تبخیر، لایسیمترها و کوواریانس گردابی)، مدل هایی نظیر Priestley-Taylor و روش-های سنجش از دور را نام برد. همه روش ها مزایا و معایب خود را دارند، با این وجود به نظر می رسد روش های سنجش از دور روش هایی کارآمد برای تخمین تبخیر-تعرق و دسترسی به اطلاعات از یک سطح وسیع هستند.امروزه از روش های سنجش از دور در تعیین تبخیر-تعرق واقعی در نقاط مختلف دنیا استفاده شده است که برای نمونه می توان به مطالعه لسگه درق و رحیمی زادگان (۲۰۱۸) اشاره کرد؛ آن ها به بررسی تبخیر از بدنه های آب شیرین مخزن سد امیرکبیر و زمین های کشاورزی مجاور آن از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۶ با کمک الگوریتم های SEBAL، METRIC و SEBS پرداختند. در این مطالعه از ۱۶ تصویر ماهواره ای لندست TM۵/OLI و داده های تشت تبخیر استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده الگوریتم SEBAL با R۲ برابر ۰.۳۶ و RMSE برابر ۵.۱ میلی متر بر خلاف دو الگوریتم دیگر روش قابل اعتمادی برای ارزیابی تبخیر آب شیرین در محدوده مورد مطالعه نیست.

کلیدواژه ها

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.