بررسی رژیم حقوقی حاکم بر دریای خزر از گذشته تا امروز
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: هفدهمین کنفرانس بین المللی مطالعات حقوقی و قضایی
- کد COI اختصاصی: IJCONF17_035
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 235
نویسندگان
دانشجوی دکتری حقوق بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی قائم شهر
چکیده
به موجب قرارداد مودت ۱۹۲۱ میلادی و عهدنامه ۱۹۴۰ میلادی بین ایران و شوروی ، استفاده از دریای خزر و کشتیرانی و بهره برداریاز منابع آن مشترک بوده است؛ اما قزاقستان، ترکمنستان و آذربایجان ،جدید هر یک مواضعی را اتخاذ نمودند که توافق بر یک رویهمشترک برای بهره برداری منصفانه از منابع خزر را امکان پذیر نمی ساخت . هدف این پژوهش، شناخت رابطه بین رژیم حقوقی دریایخزر و امنیت ملی ایران میباشد. مسئله قراردادهای دوجانبه برخی از کشورهای ساحلی با یکدیگر و بهره برداری از منابع بستر و زیر بسترو به تبع آن قراردادها و حضور بیگانگان شرایط را به زیان منافع ملی و امنیت ملی ایران به پیش برده است.. نتیجه آنکه در اجلاس پنجمسران کشورهای ساحلی در آکتائو قزاقستان و امضای کنوانسیون، به نظر میرسد توافق بر خط مبدا راه حل جدیدی باشد تا در آینده قدر السهم کشورها تعیین گردد، در این کنوانسیون ، اصول مهمی همچون:« ممنوعیت حضور نیروهای مسلح بیگانه »،«انحصار هرگونه دریانوردی صرفا با پرچم پنج کشور ساحلی »،«ممنوعیت در اختیار قرار دادن قلمروی کشورهای ساحلی به بیگانگان برای اقدام و تجاوز علیه کشور دیگر ساحلی قید شده و پیشنهاد ادامه مذاکرات کارشناسی بر مبنای نصفت است .کلیدواژه ها
قرارداد مودت ۱۹۲۱ میلادی عهدنامه ۱۹۴۰ میلادی ،کنوانسیون رژیم حقوقی دریای خزر، خط مبدا، امنیت ملیجمهوری اسلامی ایرانمقالات مرتبط جدید
- حق دسترسی کودک به خدمات پزشکی: تحلیل تطبیقی در پرتو اسناد بین المللی و حقوق داخلی
- بررسی تطبیقی مدل های پیشگیری رشد مدار در نظام های حقوقی ایران، انگلستان و کانادا
- جرم شناسی بلاکچین و ارزهای دیجیتال: فرصت ها و چالش های حقوق کیفری بین الملل در مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم
- بررسی نقش معلم در تشخیص و بهبود اختلالات یادگیری درس ریاضی دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان ملارد
- Designing a Model for Developing Educational Management Based on Participatory Organizational Culture and Its Role in Enhancing Competencies of Secondary School Principals in Deprived Areas
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.