مبانی قانونی و شرعی حاکمیت مردم و توسعه جامعه مدنی در قانون اساسی
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: هفدهمین کنفرانس بین المللی مطالعات حقوقی و قضایی
- کد COI اختصاصی: IJCONF17_008
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 178
نویسندگان
دانشجوی دکتری حقوق عمومی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب ، تهران ، ایران
عضو هیات علمی گروه حقوق، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران .
چکیده
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران محورهای دمکراتیک خود را که روح حاکمیت مردم در آن ساری و جاری است برمبنای آموزه های اسلامی و عقلی بنا کرده است. این قانون ظهور و تجلی حاکمیت مردم را در شیوه انتخابات از جملهانتخاب رهبر در یک انتخابات دو درجه ای توسط خبرگان منتخب مردم، انتخاب رئیس جمهور، انتخاب نمایندگانمجلس شورای اسلامی و انتخاب اعضای شوراها مورد پذیرش قرار داده است. از طرفی امروزه برای کشف مفاهیممحوری و خطوط اساسی هر نظام سیاسی ابتدا به سراغ قانون اساسی می روند زیرا در آنجاست که راهبردهای ملی ورویکردهای هنجاری یک ملت تجلی پیدا می کند و در آنجاست که پایه های بنیادین حکومت طرح ریزی شده است ومعمولا" سنگ بنای قانونی چهار محور اساسی گذاشته می شود تا هم ساختار قدرت را مشخص نماید و هم چگونگیرابطه حاکمان با شهروندان معین بشود. در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به سبکی بسیار بدیع این چهار محوریک مربع که بقای هر ضلع در تعامل با اضلاع دیگر قابل تامین است بوجود آمده است به این معنا که با اولین محور یعنی « خاستگاه مشروعیت در جمهوری اسلامی» ضلع « اسلامیت»شکل گرفته است و بامحور دوم و سوم یعنی «چگونگی تحصیل واعمال قدرت در جمهوری اسلامی» ضلع «جمهوریت» ایجاد شده است و با محور چهارم یعنی «چگونگی تحدید قدرت در جمهوری اسلامی» ضلع «جامعه مدنی» پی ریزی گردیده است.کلیدواژه ها
جامعه مدنی، قانون، شرع، دولت، حاکمیتمقالات مرتبط جدید
- آسیب شناسی و راهکارهای ارتقا در مقابله با تبعیض زنان از منظر معاهدات بین المللی حقوق زنان
- الزامات و بایسته های حقوقی تبعیض در کار زنان از دیدگاه حقوق ایران و حقوق بین الملل
- نقش و الزامات قانونی مشاوران املاک در اجرای قانون الزام به ثبت رسمی معاملات اموال غیرمنقول
- تحولات سن مسئولیت کیفری در قانون جدید مجازات اسلامی با نگاهی بر فقه امامیه
- بررسی تاثیر بازاریابی مبتنی بر هوش مصنوعی (AI) بر افزایش فروش
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.