نقش علم، فناوری و نوآوری در تغییر پارادایم به سوی توسعه پایدار
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: هفتمین کنفرانس بین المللی توسعه فناوری در مهندسی شیمی
- کد COI اختصاصی: CHEMISB07_041
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 284
نویسندگان
دانشجوی دکتری، گروه مهندسی شیمی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر، ایران
دانشجوی دکتری،گروه مهندسی شیمی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر، ایران
استادیارگروه مهندسی شیمی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر، ایران
چکیده
امروزه توجه فزاینده ای وجود دارد که علم، فن آوری و نوآوری می تواند توسعه جامع و پایدار را به روش های مختلف تشویق و ترغیب کند. برای اینکه علوم، فن آوری و نوآوری عامل توسعه پایدار باشد، مهم است که برنامه های توسعه به مردم متمرکز شوند و محیطی ایجاد شود تا قدرت علوم، فن آوری و نوآوری به عنوان کنترل و مهاری برای توسعه باشد. این بدان معنی است که کشورها و مناطق باید سیاست ها و برنامه های ملی و منطقه ای خود را در کنار توسعه برای علم، فن آوری و نوآوری داشته باشند. این امر به تولید، گسترش و استفاده از دانش و همچنین ترویج توسعه منجر شده و جذب تکنولوژی ها را که نه تنها در مجتمع های بزرگ تولید، بلکه در سطح پایه، شرکت های کوچک و متوسط تشویق می کند. این چارچوب ها نیاز به توجه ویژه به توسعه سرمایه انسانی است که یک بلوک اساسی در هر برنامه توسعه پایدار است و به مکانیسم مدیریت که مشارکت گسترده تر (به ویژه ترویج مشارکت گروه های آسیب پذیر مانند زنان، جوانان و مردم بومی) در تصمیم گیری در مسائل مرتبط با علم، فن آوری و نوآوری را تشویق می کند. این مقاله استدلال می کند که سیاست های علم، فن آوری و نوآوری نیاز به سیاست های عرضی و مقطعی است که پایه های ساختاری توسعه پایدار را ایجاد و پشتیبانی می کنند و از طریق بحث و گفت و گو، طیف گسترده ای از مشارکت کنندگان در توسعه را درگیر و شریک می کنند. همچنین روش هایی را بررسی می کند که یونسکو در این حوزه استراتژیک برای توسعه بکار می برد. این روش ها شامل طراحی، برنامه ریزی، نظارت و ارزیابی استراتژی ها و سیاست های ملی و منطقه ای در علم، فن آوری و نوآوری و همچنین ایجاد ظرفیت ملی و محلی و توسعه خط مشی های عمومی و گسترش مجامع ملی، منطقه ای و جهانی در مورد علم، فن آوری و نوآوری است.کلیدواژه ها
علم، فناوری، نوآوری، توسعه، توسعه پایدارمقالات مرتبط جدید
- سنتز نانو ماده اکسیدگرافن و بررسی تاثیر آن بر روی مقاومت شیمیایی رنگ آلکیدی
- پیش بینی نرخ های تولید چندفازی (نفت، گاز و آب) با استفاده از روش های یادگیری ماشین: مرور بر روش ها و کاربردها
- روشهای کنترل داده محور در مهندسی شیمی
- بررسی جداسازی گاز پروپیلن از پروپان در غشای ۶FDA-durene با استفاده از روش شبیه سازی مولکولی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.