مرتضی بدرخانی - کارشناسی، روانشناسی عمومی، آذربایجان شرقی،میانه
زهرا جعفری چوان - کارشناسی ارشد، فقه و اصول ،تهران، پرند
نهضت شجاعی ترکی - کارشناسی ارشد، علوم تربیتی،آذربایجان شرقی، میانه

متخصصان بزرگ تعلیم و تربیت با تاکید بر اهمیت تفکر پرورش آن را یکی از هدفهای اصلی تعلیم و تربیت می دانند. بر این اساس،نظام آموزشی باید، به جای انتقال صرف اطلاعات به دانش آموزان موقعیت های مناسبی را برای پرورش تفکر کودکان فراهم آورد. تفکر، به ویژه تفکر انتقادی ، خود به خود رشد نمی یابد، بلکه ضروری است که به صورت نظری و عملی تدریس شود. و اگر آموزش و پرورش بخواهد به پیشرفت قابل توجهی برسد، باید به سازماندهی تفکر دانش آموزان بپردازد. و همچنین قدرت تحلیل و قضاوت آنها را با استفاده از روشهای مختلف تربیتی بالا برده تا بتواند، یک شهروند مطلوب تحویل جامعه بدهد. این مقاله به بررسی ماهیت و مولفه های تفکر انتقادی و چگونگی تدریس و شکوفاسازی آن پرداخته است . به نتایج اشاره شود. در مراحل ابتدایی آموزش تفکر انتقادی به شاگردان، معلم مجرب از درگیری بیش از حد دانش آموزان با موارد پیچیده اجتناب می ورزد. در عوض توجه خود را به آموزش قالب های بنیادی رشته مربوط، مانند واژهها، مفاهیم ، مشکلات و روشها معطوف می دارد و به تهیه راههای کلی برای سازماندهی دانش مربوط و پرسش در آن زمینه می پردازد. بسیاری از معلمان، ایجاد مدلهای تجسمی را برای درک فرایندهای فکری خود بسیار مفیدتر از تمرین های نوشتاری و شفاهی می دانند. این طرز تفکر، کاملا مطابق با نظریه پیاژه است که در آن یادگیری پیش از آنکه به حالت مطلق درآید، به صورت تجربه واقعی شروع می شود.فراگیری تفکر انتقادی ، شامل توسعه فرایندهای فکری از طریق سیر کردن در ماورای نگرشها و تصورات خود محور و تجربه حسی بی واسطه است .

تفکر انتقادی ، دانش آموز، پرورش، مدرسه ، معلم