غزلیات فارسی ابیات عشق و اشتیاق
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: دهمین همایش ملی تازه های روانشناسی مثبت
- کد COI اختصاصی: NCPP10_1386
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 127
نویسندگان
کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سیستان و بلوچستان
کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه دولتی سمنان
کارشناسی ارشد ادبیات عرب دانشگاه زابل
کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عربی دانشگاه سیستان و بلوچستان
کارشناسی ارشدادبیات عرب دانشگاه زابل
چکیده
در ادبیات فارسی ، غزلیات عشق و اشتیاق همواره به عنوان یکی از قله های شعری مورد توجه بودهاند. شاعران بزرگی چون حافظ ، سعدی ، مولوی ، و خیام با استفاده از زبانی شاعرانه و عمیق ، تجربیات عاشقانه ی انسانی را به تصویر کشیدهاند. این غزلیات و آثار، هر کدام به نوبه خود، جلوههای متفاوتی از عشق و اشتیاق را در فرهنگ و ادب پارسی به نمایش می گذارند. عشق در این آثار، گاهی عشق انسانی و در مواقعی عشق الهی است که هر دو به زیبایی با زبان شعر و ادب پارسی بافته شدهاند.غزلیات فارسی ، به ویژه در حوزه عشق و اشتیاق، از دیرباز تا کنون همچون جویباری جاری در میانه فرهنگ و ادب پارسی بودهاند. شاعران بزرگی پارسی گویی با خلق آثاری بی بدیل ، فرهنگ ، زبان و احساسات مردمان این سرزمین را غنی ساخته اند.غزلیات فارسی در حوزه عشق و اشتیاق، نه تنها تجلی گاه احساسات و عواطف انسانی هستند، بلکه به عنوان آینه ای از جستجوی انسان برای معنا و کمال در زندگی نیز عمل می کنند. این اشعار، با زبانی شاعرانه و عمیق ، به بررسی و تفسیر مفاهیمی چون عشق ، اشتیاق، وجود، و معنویت می پردازند. شاعران با استفاده از تصاویری بدیع و زبانی پرشور، به کاوش در عمق این مفاهیم پرداخته و آنها را به شکلی جذاب و دلنشین به تصویر کشیدهاند. در این مقاله ، سعی بر آن است تا با معرفی منابع معتبر، به تبیین و تحلیل غزلیات عشق و اشتیاق در ادبیات فارسی پرداخته شود.کلیدواژه ها
غزلیات،فارسی ،ابیات،عشق ،اشتیاقمقالات مرتبط جدید
- بررسی اثربخشی بازی درمانی آدلری بر حافظه فعال کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر
- بررسی رابطه بین مهارت نمادیابی و توانایی خواندن در کودکان با کم توانی ذهنی در محدوده سنی (۷-۱۰ سال) در شهرکرد
- بررسی رابطه فلسفه تربیتی بر سبک تدریس معلمان شهر زهک
- نقش تشویق و تقویت مثبت در شکل گیری رفتارهای مطلوب دانش آموزان
- دلایل کند نویسی دانش آموزان در مدارس
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.