محمودرضا مهرداد شکریه - استاد، آزمایشگاه تحقیقاتی کامپوزیت، قطب علمی مکانیکی جامدات تجربی و
مجتبی الهی - کاشناس ارشد مکانیک، آزمایشگاه تحقیقاتی کامپوزیت، قطب علمی مکانیکی ج

هدف از این تحقیق، تخمین مدول ارتجاعی موثر بتن پلیمری بااستفاده از مدل های میکرومکانیک می باشد. علیرغم اینکه توانمندی روابط اینکلوژن معادل در تخمین خواص مواد مرکب در تحقیقات بیشماری به اثبات رسیده است، معذلک زمانیکه درصد حجمی ناخالصی درون ماده مرکب بالا است، اکثر مدل های میکرومکانیک قادر به تخمین تانسور سفتی با دقت مناسبی نیستند. دلیل عمده این ضعف این است که در اکثر این مدل ها ماتریس به عنوان فاز غالب در نظر گرفته شده است، در حالیکه با افزایش درصد حجمی ناخالصی، فاز غالب ناخالصی خواهد بود. این نقص در مدل لیلنس و مدل دیفرانسیلی حل شده است، بطوریکه این دو مدل امکان تخمین خواص ارتجاعی مواد مرکب با درصد حجمی بالای ناخالصی را دارند. در تحقیق فعلی، خواص ارتجاعی یک بتن پلیمری با دو ترکیب متفاوت با استفاده از روابط لیلنس و دیفرانسیلی پیش بینی شده است. همچنین جهت ارزیابی نتایج بدست آمده از این روابط، 12 نمونه بتن پلیمری ساخته و آزمایش شده است. مقایسه نتایج این مدل ها با نتایج حاصل از انجام آزمایشات، توانایی بالای پیش بینی خواص ارتجاعی بتن پلیمری توسط این مدل ها را نشان میدهد.

میکرومکانیک، روش های اینکلوژن معادل، خواص ارتجاعی موثر