اثربخشی آموزش شفقت به خود بر سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت سالمندان

سازمان بهداشت جهانی بر اهمیت رفتار ارتقاء دهنده سلامت به عنوان یک راهبرد کلیدی در حفظ کیفیت زندگی تاکید کرده است.این پژوهش با هدف اثربخشی آموزش شفقت به خود بر سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت سالمندان شهرستان تنکابن در سال ۴۰۱-۱۴۰۰ انجام گرفت.روش پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش کلیه زنان سالمند مرکز جامع توانبخشی پارسایان شهر تنکابن بودند که پس از کسب رضایت شرکت در مطالعه به صورت دردسترس ۳۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل جایگزین شدند. برنامه مداخله آموزش شفقت به خود بر اساس روش گیلبرت طی ۸ هفته برای مشارکت کنندگان گروه آزمایش به اجرا درآمد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت والکر، اسکاریست و پندر (۱۹۸۷) در هر دومرحله پیش آزمون و پس آزمون، جمع آوری و با روش آماری تحلیل واریانس و تحلیل کوواریانس با نرم افزار SPSS-۲۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. میانگین نمرات متغیرهای تغذیه، فعالیت بدنی، مسئولیت پذیری سلامت، مدیریت استرس، حمایت بین فردی و خودشکوفایی در گروه آزمایشپس از مداخله سطح بالاتری از گروه کنترل بود. همچنین نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد آموزش شفقت به خود تاثیر معناداری بر سبک ارتقاء دهنده سلامت سالمندان دارد. بر اساس یافته های مطالعه حاضر می توان گفت آموزش شفقت به خود بر سبک ارتقاء دهنده سلامت سالمندان موثر است.

کلیدواژه ها:

آموزش شفقت به خود ، سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت ، سالمندان