فرحناز بیات زرندی - کارشناس

وقتی کودکی در خانه ای متولد می شود، والدین سعی دارند که با وجود کودک تازه متولد شده، توازن بین فعالیت های خود یاری، کاری و حرفه ای، سرگرم کننده و تفریحی را حفظ کنند. بخصوص یکی از اهداف مادران این است که مراقبت و نگهداری از کودکشان را به نحو مناسب در کنار سایر وظایف روزمره زندگی انجام دهند (کرو و فلورز ، ۲۰۰۶). چنانچه کودک دارای اختلال در سیر تکاملی و رشدی باشد، مراقب، نگهداری و پرورش این کودک به مراتب سخت تر می شود و استرس زیادی بر والدین اعمال می کند، چرا که کودک دارای اختلال در سیر تکاملی، نیازمند خدمات پزشکی- توانبخشی و حمایتی نیز می باشد. به عنوان مثال کودک عادی در سن خاصی می تواند وارد مهدکودک، مدرسه و جامعه شود اما کودک دارای اختلال سیر تکاملی و رشدی، به دنبال محدودیت های حرکتی، شناختی، ارتباطی و رفتاری، معضلات زیادی در استقلال فردی و اجتماعی دارد. ناتوانی های یادگیری با شیوع ۵ تا ۱۵ درصد مهم ترین علت عملکرد ضعیف تحصیلی به شمار می رود. بر اساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ناتوانی های یادگیری در طبقه اختلال های عصبی-تحولی قرار دارد. این ناتوانی به صورت مشکلات یادگیری و نارسایی در کسب مهارت های تحصیلی متناسب با سن، در سال های اولیه تحصیلی آشکار می گردد. نتایج یک پژوهش نشان داد که کودکان مبتلابه ناتوانی یادگیری ارتباط ضعیفی با والدینشان دارند و این امر پویایی محیط خانواده را تهدید می کند. تاثیر کودک دارای ناتوانی یادگیری بر خانواده یک تاثیر دوسویه است. در پژوهشی نشان داده شد که مادران کودکان ناتوان یادگیری، فشار روانی زیادی تحمل کرده و سلامت عمومی کمی دارند(کارنده و کولکارانی ، ۲۰۰۹).

کودک، اختلال، تکامل