ثریا احدی ساروخلیل - دانش آموخته ی کارشناسی زبان وادبیات عربی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
زهرا شفیع زاده - دانش آموخته ی کارشناسی آموزش ابتدایی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهران
مرضیه پورنعمت - دانش آموخته ی کارشناسی روان شناسی ،دانشگاه پیام نور تبریز
فاطمه کارگر بیده - دانش آموخته ی کارشناسی آموزش ابتدایی ، دانشگاه فرهنگیان پردیس فاطمه الزهرا یزد

طرح درس از وسایل بسیار مهم برای تدریس است که کمتر از آن توجه می شود. هر آموزگار اعم از مجرب و مبتدی طرح درس لازم دارد. طرح درس نقشه و تدارکی است که برای بالا بردن کیفیت آموزشی یک مطلب در نظر می گیریم و مطابق آن آموزش را شروع کرده و به پایان می رسانیم.برای تهیه یک طرح درسی این موارد را رعایت می کنیم: دانستنی های معلم درباره موضوع مورد نظر را مطالعه می کنیم. شیوه های تدریس را مشخص می کنیم. مراحل ارائه درس را معین می کنیم. وسایل لازم را از قبل تدارک می بینیم. اطلاعات قبلی و زمینه ذهنی دانش آموز را به یاد می آوریم. مدت لازم برای آموزش موضوع را تخمین می زنیم. تکالیفی را که برای شاگرد در کلاس و در منزل لازم است از پیش تعیین می کنیم. هدف های درس را معین می کنیم. کتاب دانش آموز و راهنمای آن را مورد مطالعه قرار می دهیم. توقع و انتظاری را که در پایان وقت از دانش آموز داریم دقیقا پیش بینی می کنیم. طرح درس یا سناریوی آموزشی بر لزوم استفاده از سازمان دهی در امر یاددهی و یادگیری تاکید دارد. همچنین طرح درس به شکل امروزی آن توسط روانشناسان برجسته حوزه آموزش و پرورش شکل گرفته است. نظریات آنان تا به امروز نیز مدنظر برنامه ریزان و هدف گذاران آموزشی و دست اندرکاران آنان در سطح جهان قرار می گیرد. در کشور ما نیز موضوع تنظیم طرحی درس حدودا به دهه های اخیر بازمی گردد. در واقع، نظام آموزشی کشور لزوم استفاده از این طرح را به عنوان ابزاری کارآمد در زمینه تکنولوژی آموزشی و برای افزایش کیفیت آن مورد توجه قرار داد.

اهمیت،طرح،درس،آموزش،دانش آموزان