علی بهرامی - استادیار پژوهشی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کردستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، سنندج، ایران

تغییر اقلیم بزرگترین چالش­ اکولوژیکی و اجتماعی قرن حاضر است که ارزش بررسی جامعه­شناختی را دارد. هدف از این مقاله، ارائه دیدگاه کلی و نکات برجسته در رابطه رویکردهای جامعه­شناختی در ارتباط با سازگاری با تغییر اقلیم است. در این پژوهش با مروری بر تحقیقات جامعه شناختی، راهبردهای اجتماعی مبتنی بر سازگاری بررسی و نتایج در قالب رویکردهای جامعه شناختی در سه مقیاس: کلان، متوسط و خرد طبقه­بندی شد. نتایج نشان دادکه اقدامات سازگاری ساختاری، نهادی و اجتماعی، سه گزینه خطیر برای کاهش آسیب پذیری و افزایش ظرفیت سازگاری به شمار می روند. کاهش آسیب­پذیری­های حال و آینده از منظر اجتماعی، معمولا تحت عنوان سه عنصر: در معرض بودن، میزان حساسیت و ظرفیت سازگاری، قرار دارند. بعلاوه، راه حل دولت ها برای اصلاح بی عدالتی های اقلیمی در خصوص بهبود شرایط لازم برای توسعه انسانی، از منظر عدالت اجتماعی و توسعه همچنان نامشخص است و هنوز سوالات زیادی وجود دارد که نیاز به مطالعه بیش­تری دارد.

اقدامات نهادی, تغییر اقلیم, راهبردهای اجتماعی, رویکردهای جامعه شناختی, ظرفیت سازگاری