میثم جهانشاهلو - کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبایی

یادگیری اجتماعی و عاطفی(SEL) فرایندی است که به افراد کمک میکند تا توانایی های اجتماعی و عاطفی مورد نیاز خود را برای دستیابی به موفقیت در تحصیل و زندگی، رشد و ارتقا دهند و شامل پنج مولفه است: آگاهی از خود، مدیریت خود، آگاهی اجتماعی، مهارت های ارتباطی و تصمیم گیری مسئولانه. در این بستر چارچوب مفهومی و مدل نظری تحقیق پیش رو با تاکید بر نظریه سرمایه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی بوردیو تنظیم شد. با توجه به جایگاه ویژه مدیران مدارس، جامعه آماری مدیران مدارس متوسطه دوم استان البرز در نظر گرفته شد. حجم نمونه تعداد ۱۰۸ نفر و تکنیک نمونه گیری طبقه ای متناسب با در نظر داشتن مناطق هشت گانه و گرایش نظری می باشد. همچنین تکنیک جمع آوری اطلاعات پرسشنامه است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که مدیران زن و مرد از لحاظ نگرش و اجرای برنامه یادگیری اجتماعی – عاطفی یکسان هستند. همچنین مدیران مدارس متوسطه دوم از لحاظ سرمایه اجتماعی متفاوت، واکنش مشابهی نسبت به اجرای برنامه یادگیری اجتماعی – عاطفی داشته اند اما از لحاظ نگرشی اینطور نبوده و از لحاظ سرمایه اجتماعی متفاوت، واکنش مشابهی نسبت به نگرش به برنامه یادگیری اجتماعی – عاطفی نداشته اند. از لحاظ سرمایه فرهنگی متفاوت نیز، مدیران مدارس متوسطه دوم واکنش مشابهی نسبت به نگرش و اجرای برنامه یادگیری اجتماعی – عاطفی داشته اند. اما مدیران مدارس متوسطه دوم از لحاظ سرمایه اقتصادی متفاوت، واکنش متفاوتی به اجرای برنامه یادگیری اجتماعی – عاطفی داشته اند اما از لحاظ نگرش به برنامه یادگیری اجتماعی – عاطفی وضعیت برعکس است و مدیران مدارس متوسطه دوم با سرمایه اقتصادی متفاوت، واکنش مشابهی نسبت به نگرش به برنامه یادگیری اجتماعی – عاطفی نداشته اند. از طرف دیگر، مدت زمان اشتغال مدیران مدارس متوسطه دوم تاثیری در نگرش و اجرای برنامه یادگیری اجتماعی – عاطفی نداشته است و در آخر نگرش مدیران مدارس متوسطه دوم تاثیری در اجرای برنامه یادگیری اجتماعی – عاطفی ندارد.

برنامه یادگیری اجتماعی- عاطفی، مدیران مدارس متوسطه دوم، دانش آموزان، سرمایه فرهنگی، سرمایه اجتماعی، سرمایه اقتصادی