امیر بهرام حسینی نقوی - کارشناسی ارشد مهندسی کشاورزی

هدف اصلی این پژوهش مطالعه اثر بازطراحی شغلی بر آمادگی به تغییر کارکنان ادارات ورزش و جوانان گلستان بود. برای اجرای این پژوهش کاربردی از روش تحقیق پیمایشی استفاده گردید. تمامی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان گلستان تشکیل دهنده جامعه آماری این پژوهش بودند (۲۲۵ کارمند) که حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران ۱۴۳ کارمند برآورد گردید و انتخاب آن ها به شکل در دسترس انجام شد. به منظور گردآوری داده های مورد نیاز از پرسش نامه های بازطراحی شغلی (هیو و همکاران، ۲۰۲۰) و آمادگی به تغییر (واکولا، ۲۰۱۴) استفاده شد. برای تحلیل داده های گردآوری شده روش های آماری توصیفی و استنباطی مورد استفاده قرار گرفت. بدین منظور نرم افزارهای آماری اس پی اس اس و اسمارت پی ال اس استفاده شدند. یافته های به دست آمده در این مطالعه نشان داد اثر بازطراحی شغلی وظیفه ای بر آمادگی به تغییر کارکنان ادارات ورزش و جوانان مثبت و معنی داری است. بخش دیگری از نتایج مشخص نمود اثر بازطراحی شغلی شناختی بر آمادگی به تغییر کارکنان ادارات ورزش و جوانان مثبت و معنی داری می باشد. در نهایت، نتایج نشان داد بازطراحی شغلی رابطه ای اثر مثبت و معنی داری بر آمادگی به تغییر کارکنان ادارات ورزش و جوانان دارد. بر اساس نتایج به دست آمده، ایجاد فرصت های توسعه حرفه ای مداوم برای کارکنان ادارات ورزش و جوانان و ارائه استقلال شغلی بیشتر به آنها برای ایجاد تغییرات شغلی مطلوب پیشنهاد می شود.

کلمات کلیدی: بازطراحی رابطه ای، بازطراحی شناختی، بازطراحی وظیفه ای، توانمندسازی، آمادگی به تغییر.