ظرفیت های بیانی در تولید طنز رادیویی

طنز رادیویی یعنی استفاده از تمام ظرفیت ها و ابزارهای شنیداری برای انتقال مفهوم طنزآمیز و خنداندن مخاطب، بنابراین طنز در رادیو را می توان از دو جهت بررسی کرد؛ اول اینکه چه چیزی در طنز رادیویی گفته می شود؟ یا همان متن و نوشته ی طنز، و دوم اینکه چگونه گفته می شود؟ یعنی شیوه اجرا. در بیشتر پژوهش ها در این حوزه، بخش اجرا مغفول مانده است از این رو قصد ما در این پژوهش پرداختن به قابلیت های بیانی در بازیگری و مجری گری برنامه های طنز بوده است. این پژوهش به دو روش کتابخانه ای - اسنادی و مصاحبه عمیق انجام شده است و در این راستا با ۹ نفر از متخصصان مرتبط با طنز رادیویی مصاحبه شده است. پس از تحلیل و تفسیر داده های جمع آوری شده، اهم یافته ها نشان می دهد که تیپ و لهجه از مهم ترین ابزارهای طنزهای نمایشی شنیداری هستند که به واسطه تضاد و اغراق باعث خنده مخاطب می شود و تیپ موفق تیپی است که از دل جامعه اقتباس شده باشد و برای مخاطب باورپذیر بوده و حس همذات پنداری را در وی تقویت کند. همچنین در بررسی ویژگی های مجری برنامه طنز مواردی نظیر شوخ طبعی و بداهه گویی، تسلط بر موضوعات عمومی، تسلط بر سیاق های زبانی و صدای بانشاط از ویژگی های مجری موفق برشمرده شد.

کلیدواژه ها:

طنز رادیویی" ، بیان" ، اجرا" ، " ، بازیگری"