محمد حسین خالقی فر - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی مواد دانشگاه صنعتی اصفهان
محمود مرآتیان - دانشیار دانشکده مهندسی مواد دانشگاه صنعتی اصفهان
محمد حسین طهماسبی - دانشجوی دکتری دانشکده مهندسی مواد دانشگاه صنعتی اصفهان
یاشار بیات - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی و

اکستروژن تحت کانال زاویه ای با مقطع یکسان در طی دهه های گذشته به عنوان یکی از روش های شناخته شده تغییر شکل پلاستیکی شدید برای تولید فلزات با ساختار فوق ریز دانه مطرح می باشد. در این تحقیق تاثیر مسیرهای مختلف این فرایند بر خواص مکانیکی نمونه های آلیاژ آلومینیوم 6061 بررسی شد. در ابتدا قالبی با زاویه 120 درجه بین دو کانال و کمان 20 درجه در قسمت پایین محل اتصال دو کانال طراحی و ساخته شد. فرایند اکستروژن تحت کانال زاویه ای با مقطع یکسان در دمای محیط با عبورهای 1 و 2 و 3 و 4 و 6 و 8 و 10 مرحله د رمسیرهای بدون چرخشی (A) و با چرخش 90 درجه (BC) بین ه رعبور انجام شد. نمونه ها پس از انجام فرایند تحت آزمون های کشش و سختی (به روش ویکرز) قرار گرفت. آزمون کشش نمونه ها نشان داد که نمونه با 4 عبور در مسیر چرخش A با نتایج استحکام کششی 340 مگاپاسکال و ازدیاد طول 9/5 درصد، خواص مکانیکی بهتری نسبت به نمونه های دیگر در این فرایند دارا بود. در نمونه های با مسیر چرخش BC، استحکام نمونه ها با افزایش تعداد عبور در این مسیر روند افزایشی داشته ولی نسبت به نمونه با یک عبور، کلیه نمونه ها دارای استحکام پایین تری می باشد که این نتایج حاکی از نامناسب بودن مسیر BC برای این آلیاژ می باشد. نتایج آزمون سختی نیز نشان داد که با افزایش تعدا عبور تا 4 مرحله در مسیر A، سختی افزایش یافته و با عبورهای بالاتر سختی نمونه ها کاهش یافته و سپس به حد ثابتی رسیده است.

تغییر شکل پلاستیکی شدید، اکستروژن تحت کانال زاویه ای با مقطع یکسان، آلیاژ آلومینیوم 6061، خواص مکانیکی