بررسی مقایسه ای میزان کاربست مولفه های برنامه ریزی استراتژیک در (توسعه پایدار)آموزش و پرورش شهرهای اصفهان و کرمانشاه

آموزش و پرورش نقش اساسی در توسعه پایدار دارد که یکی از ابعاد توسعه پایدار برنامه ریزی استراتژیک است. در نتیجه توجه آموزش و پرورش به برنامه ریزی استراتژیک، توجه به توسعه پایدار را نشان می دهد. در این راستا هدف اصلی این پژوهش بررسی مقایسه­ای میزان کاربست مولفه­های برنامه ریزی استراتژیک در "توسعه پایدار" شهرهای اصفهان و کرمانشاه بوده است. روش پژوهش توصیفی _ پیمایشی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش را ۱۱۱۱ نفر تشکیل دادند که از این تعداد، ۷۴۲ نفر از شهر اصفهان و ۳۶۹ نفر مربوط به شهر کرمانشاه بوده است. حجم نمونه آماری پژوهش با استفاده از فرمول حجم نمونه کوکران ۲۸۵ نفر برآورد گردید که از روش نمونه­گیری طبقه­ای متناسب با حجم نمونه انتخاب شده­اند. به منظور گردآوری داده­ها از پرسش­نامه محقق ساخته استفاده شده که پایایی پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه و در وضعیت موجود(۹۴/۰) و­ در وضعیت مطلوب(۹۱/۰) درصد برآورد گردیده است. تجزیه و تحلیل داده­های پرسشنامه در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم­افزار spss انجام پذیرفته است. همچنین از نرم افزار ایموس در مدل معادلات ساختاری استفاده گردید. یافته­های پژوهش نشان داد که از دید مدیران، معاونین و کارشناسان ستادی آموزش و پرورش میزان کاربست مولفه­های برنامه ریزی استراتژیک در وضعیت موجود پایین تر از حد متوسط است، ولی در وضعیت مطلوب بالاتر از حد متوسط می باشد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی آموزشی ، توسعه پایدار ، برنامه ریزی استراتژیک. آموزش و پرورش