مریم سعادتیان - کارشناسی کتابداری دانشگاه پیام نور تبریز
رقیه علمداری خسرقی - کارشناسی آموزش دانشگاه آزاد خسروشهر
الهام جباری - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد تبریز
مریم جعفری آذر - کارشناسی آموزش دانشگاه فرهنگیان تبریز

در این مقاله، رابطه خودپنداره تحصیلی با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفته است. خودپنداره تحصیلی به عنوان اعتقادات، ارزیابی ها و تفسیرهای فرد از خود در زمینه تحصیلی تعریف می شود که می تواند تاثیرات قابل توجهی بر عملکرد و پیشرفت تحصیلی داشته باشد. این تحقیق با هدف ارزیابی این ارتباط و اثرات آن بر پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان انجام شده است. در دوران کنونی، پژوهش ها نشان می دهند که خودپنداره تحصیلی یکی از عوامل مهمی است که می تواند بر عملکرد و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تاثیرگذار باشد. خودپنداره تحصیلی شامل اعتقادات فرد در مورد توانایی ها، مهارت ها و موفقیت در مسیر تحصیلی اوست. این اعتقادات می توانند از روی تجربیات گذشته، باورها و خودارزیابی های فرد شکل گرفته و در نهایت بر عملکرد تحصیلی تاثیر بگذارند. در این مقاله، ما سعی داریم تا ارتباط میان خودپنداره تحصیلی و پیشرفت تحصیلی را به دو صورت مستقیم و غیرمستقیم بررسی کنیم. با توجه به اهمیت این موضوع، فهم دقیق تری از نحوه کارکرد خودپنداره تحصیلی و تاثیرات آن بر عملکرد تحصیلی می تواند به ما کمک کند تا راهکارهایی برای بهبود آموزش و پرورش ارائه دهیم. ضرورت این تحقیق از جهات متعدد است؛ از جمله می توان به بهبود روش های آموزشی و تربیتی، بهبود خودپنداره تحصیلی دانش آموزان و ارائه راهکارهای مناسب برای پشتیبانی از اعتقادات مثبت آن ها اشاره کرد. این مطالعه می تواند به مدارس و مراکز آموزشی کمک کند تا با استفاده از این دانش، محیطی را برای رشد و پیشرفت تحصیلی بهتری برای دانش آموزان فراهم آورند.

خودپنداره تحصیلی، پیشرفت تحصیلی، دانش آموزان، رابطه