مصطفی پورشجریان - لیسانس جامعه شناسی ،مقطع تدریس دوره متوسط اول

تربیت، فرایندی چندوجهی و پیچیده است که شامل رشد و پرورش ابعاد مختلف شخصیت انسان از جمله جنبه های اخلاقی، دینی، اجتماعی، عقلانی، جسمانی و عاطفی می شود. هدف از تربیت، توسعه تمام ویژگی های فردی است تا افراد بتوانند به بهترین نحو در جامعه عمل کنند و به رشد برسند. انسان موجودی است که با جبرهای گوناگونی همراه است؛ یعنی رفتارهایی که از خود بروز می دهد تحت تاثیر عواملی است که از پیش از تولد و دوران انعقاد نطفه تا محیط، تغذیه و وراثت، در او موثر بوده اند. هر چه آدمی بتواند بر این جبرها فایق آید، تربیت او بهتر و صحیح تر است.اساسا کار معلمان و دست اندرکاران تعلیم و تربیت این است که بتوانند این عوامل جبری را به نحو احسن به فرد منتقل کنند یعنی وراثت خوب، محیط مناسب، تغذیه حلال و تربیت درست را برای او ایجاد کنند تا زمینه انتخاب آزاد و آگاهانه او فراهم آید یا اینکه اگر کسی عوامل جبری نامناسبی او را احاطه کرده اند، معلم به گونه ای عمل کند که بتواند تاثیر این عوامل را بشکند و از آن میان، راه درست را بنمایاند. یک معلم کامل از ترکیبی منحصربه فرد از ویژگی های شخصیتی، مهارت های حرفه ای و توانایی های بین فردی برخوردار است که او را در انجام وظیفه ی تربیتی و آموزشی اش موفق می سازد.

اهمیت،جایگاه،معلم،تعالی،آموزش