حدیث نجفی فر - کارشناس روانشناسی کودکان استتثنائی، آموزگار استثنائی، اهواز، خوزستان.

این تحقیق به بررسی عوامل موثر بر توانایی ارتباطی کودکان اوتیستیک می پردازد و راهکارهایی برای بهبود این توانایی ارائه می دهد. این مقاله با تعریف اوتیسم و مشکلات ارتباطی کودکان اوتیستیک آغاز می شود و سپس به بررسی عوامل موثر مانند تحریک های حسی، تفکر انتزاعی، اهمیت تلاش برای ارتباط موثر و ... پرداخته و راهکارهایی مانند آموزش های رفتاری، ارتباط بصری، استفاده از ابزارهای پیشرفته مثل تکنولوژی و ... را برای بهبود توانایی ارتباطی کودکان اوتیستیک معرفی می کند. در این پژوهش، نکاتی مانند اهمیت تشویق به ارتباط موثر، نقش تحریک های حسی در افزایش توانایی ارتباطی، بهبود تفکر انتزاعی و مهارت های اجتماعی این کودکان، استفاده از ابزارهای پیشرفته مانند تکنولوژی و نرم افزارهای آموزشی بررسی شده است. علاوه بر این، راهکارهای آموزشی و رفتاری برای بهبود توانایی ارتباطی این کودکان توضیح داده شده است. در نهایت، این مقاله اهمیت پژوهش های بیشتر در این حوزه را برجسته کرده و نقش آموزشگران و والدین در بهبود توانایی ارتباطی کودکان اوتیستیک را تاکید کرده است.

توانایی ارتباط، کودکان اوتیستیک، اختلال، آموزش.