مهدی مردانی - کارشناسی ارشد مهندسی پلیمر دانشگاه صنعتی اصفهان
روح اله باقری - استاد دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی اصفهان
محمد علی گلعذار - استاد دانشکده مهندسی مواد دانشگاه صنعتی اصفهان

در این کار پلی اتیلن سنگین به همراه سیلیکات لایه ای (CL15A) و سازگار کننده (PEMA) طی فرایند اختلاط مذاب در دو مرحله، توسط اکسترودر دو مارپیچه تهیه می شود. اثر غلظت های مختلف سازگار کننده بر مورفولوژی، استحکام چسبندگی و مقاومت خوردگی نانو کامپوزیت مورد مطالعه قرار گرفته است. آمیزه های کامپوزیتی پلیمر/سیلیکات لایه- ای حاصل را با روش الکترواستاتیک پاششی پودری بر روی سطح ورق فولاد پاشش داده می شود. مطالعات پراش اشعه ایکس آمیزه های کامپوزیتی نشان داد که فاصله بین لایه های سیلیکات در غیاب سازگار کننده افزایش نمی یابد و آمیزه، ساختاری مشابه میکروکامپوزیت دارد. با افزایش غلظت سازگار کننده، فاصله بین لایه های سیلیکات افزایش می یابد. استحکام چسبندگی با افزایش غلظت سازگار کننده افزایش می یابد. پوشش حاوی 15% وزنی سازگار کننده بیشترین مقاومت خوردگی را در آزمون مه آب نمک نشان میدهد.

پلی اتیلن با دانسیته بالا، کامپوزیت پلیمر/ سیلیکات لایه ای، پوشش پودری، الکترو استاتیک پاششی، استحکام چسبندگی، مقاومت خوردگی