علی فرقانی طرقی - کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید رجایی تربت حیدریه
ریحانه یوسفی - کارشناسی محیط زیست دانشگاه پیام نور گناباد
سمیه غلامپور - کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه پیام نور کاشمر
مریم مشتاقی وطن پرست - کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه پیام نور کاشمر

هدف از این پژوهش که از نوع کتابخانه ای می باشد بررسی سبک یادگیری مشارکتی در یادگیری درس علوم اجتماعی می باشد. یادگیری مشارکتی برای هر کلاسی، بطور گسترده تاکید شده است. در این رویکرد، دانش آموزان به صورت ناهمگن در قالب گروه های کوچک یادگیری برای تحقق اهداف تعیین شده، باهم به فعالیت می پردازند. از دیدگاه جانسون و هالوبیک:"یادگیری مشارکتی به کاربرد آموزشی گروه های کوچک اطلاق می گردد که در آن دانش آموزان برای بالا بردن دانش خود و همسالان شان با همدیگر به فعالیت می پردازند. در کلاس هایی که به صورت یادگیری مشارکتی برگزار می شوند، دانش آموزان به صورت گروه های مباحثه ای، آموزشی، طراحی و ارزشیابی به یادگیری می پردازند. دانش آموزان بجای رقابت فردی با یکدیگر، به رفاقت در یادگیری گروهی پرداخته و با مسئولیتی که به آنها داده می شود، به روش های مناسب و ایده آل باهم فعالیت می کنند. یادگیری مشارکتی سبب می شود دانش آموزان که به صورت انفرادی نمی توانند موفق شوند، از طریق همیاری به آن دست یابند. روش های سنتی دیگر جوابگوی معلمان در تدریس نیستند لذا بر آن شدیم تا در این مقاله به بررسی یادگیری مشارکتی بپردازیم. در این مقاله به بررسی یادگیری مشارکتی، پیش نیازها و چالش های این روش در تدریس درس علوم اجتماعی پرداخته ایم.

یادگیری، علوم اجتماعی، یادگیری مشارکتی