نگاهی به مدارس اسلامی در عهد پهلوی دوم

  • سال انتشار: 1402
  • محل انتشار: هشتمین همایش ملی تحقیقات میان رشته ای در مدیریت و علوم انسانی
  • کد COI اختصاصی: IRCMHS08_052
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 4442
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

سمیه غلامپور

کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه پیام نور کاشمر

علی فرقانی طرقی

کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید رجایی تربت حیدریه

ریحانه یوسفی

کارشناسی محیط زیست دانشگاه پیام نور گناباد

مریم مشتاقی وطن پرست

کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه پیام نور کاشمر

چکیده

یکی از وجوه دین مبین اسلام، تعلیم و تعلم است و ارج و اهمیت آن به اندازه ای است که میتوان اسلام را دین تعلیم و تربیت و علم دانست. این حقیقت را از صریح آیات و روایات دینی میتوان دریافت و آن را در شیوه و سیره عملی معصومین علیهم السلام دید. دینی که اسیران جنگی را در ازای سوادآموزی به مسلمانان آزاد کند جای تردیدی در اهمیت تعلیم و تعلم باقی نمیگذارد. اما استعمار برای سلطه بر کشورهای جهان و از جمله کشورهای مسلمان ناگزیر میبایست نظام آموزش و پرورش دینی و ملی آنها را براندازد و بر اساس فرهنگ استعماری خود آن را تاسیس و تقویت کند. رجال آزاده و مسئول در گوشه و کنار جهان اسلام برای تاسیس، حفظ و تقویت مدارس غیروابسته به رژیمهای دست نشانده استعمار، اهتمام بلیغی نمودند و از جمله در ایران اسلامی این گونه مجاهدتها و کوشش های ارزشمند تاریخی کاملا محسوس بود. تاسیس مدارس و مراکز تعلیمات دینی و دخالت و اهتمام در تهیه متون دینی مدارس یکی از فعالیتهای بنیادی و ریشه ای مسلمانان غیرتمند در عصر تاریک حاکمیت سلطه و استعمار بر ایران است. این گونه مراکز بعضا مورد حمایت مستقیم یا غیرمستقیم مراجع تقلید و بازاریان متدین قرار گرفته و توسعه چشمگیری مییافتند. از جمله میتوان به »جامعه تعلیمات اسلامی « اشاره کرد که در سال ۱۳۲۲ ه. ش توسط شیخ عباسعلی قرائتی معروف به حاج آقای اسلامی در تهران تاسیس شد و به تدریج در تمامی ایران گسترش یافت. این مرکز مورد تایید مرجع تقلید بزرگواری همچون آیات عظام بروجردی، حکیم، خوانساری، طباطبایی و امام خمینی (ره) قرار گرفت و نقش بسزایی در تربیت روشنفکران مسلمان و نسل جوان متعهد به اسلام در دوران قبل از انقلاب داشت. در مقاله زیر تاریخچه و فعالیتهای این مرکز را اجمالا مرور مینماییم.

کلیدواژه ها

مدارس اسلامی، عصر پهلوی دوم، تعلیمات اسلامی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.