سمیه سودمند - کارشناس ارشد ریاضی کاربردی، پژوهشکده حمل و نقل و سیستمهای هوشمند، دا
الهه حاج هاشمی - کارشناس ارشد آمار، پژوهشکده حمل و نقل و سیستمهای هوشمند، دانشگاه صن
نرگس ابوالقاسمی - کارشناس ارشد ریاضی کاربردی، پژوهشکده حمل و نقل و سیستمهای هوشمند، دا

با در نظر داشتن نقش کلیدی خطوط اتوبوس در شبکه حمل و نقل شهری، مسألهی بهینه سازی شبکه خطوط اتوبوس بصورت تعیین یک مجموعه خطوط تحت مجموعهای از محدودیتها به منظور دستیابی به اهدافی همچون کمینه کردن هزینه کاربران و اپراتور، تعداد ترانسفر مورد نیاز در کل شبکه ی حمل ونقل، زمان انتظار، افزایش کارائی و اثربخشی خطوط و ... مطرح میباشد. یکی از مهمترین گامهای بهینه سازی خطوط اتوبوس، ارزیابی عملکرد خطوط موجود میباشد. در راستای ارزیابی خطوط اتوبوس، بکارگیری شاخصهای ارزیابی مناسب نقش موثر در پی خواهد داشت. در این مقاله، با معرفی چندین شاخص اصلی و استفاده از وزنهای به دست آمده از روش AHP برای شاخصها به ارائه مدلی جهت ارزیابی خطوط اتوبوسرانی خواهیم پرداخت و مدل را برای خطوط اتوبوس منطقه مرکزی شهر تهران بکار میگیریم. با توجه به کارائی خطوط بدست آمده از مدل، خطوط در نرم افزار ArcGIS خوشه بندی میشوند و در سه دسته شامل کریدورهای اصلی، اتوبوس- های معمولی و خطوط تغذیه کننده لایه بندی میگردند که میتوان تصمیمهای مدیریتی متفاوت برای هر لایه اتخاذ نمود.

شبکه اتوبوس، نرم افزار ArcGIS، روش AHP، ساماندهی خطوط