فاطمه ابراهیمی حاجت آقائی - .
معصومه نوری - .
مهدی زمانی ناغانی - .

این مقاله به بررسی تاثیر بازی درمانی بر کاهش اضطراب و افزایش تعاملات اجتماعی در کودکان می پردازد. بازی درمانی به عنوان یک روش موثر و جذاب در پرورشگاه ها، مدارس و مراکز درمانی مورد استفاده قرار می گیرد تا کودکان با اختلالات رفتاری یا اضطراب مواجهه کند. این مقاله با توجه به بررسی های علمی، مکانیزم های اثربخشی و نتایج آزمایشات میدانی، ارائه می دهد که چگونه بازی درمانی می تواند بهبود معناداری در تعاملات اجتماعی کودکان داشته باشد و به کاهش نشانه های اضطراب کمک کند.این روش با ایجاد محیطی امن و حمایتی، به کودکان اجازه می دهد تا احساسات خود را به آزادی بیان کنند و در کنار هم با دیگران همکاری و تعامل داشته باشند. مطالعات انجام شده نشان می دهند که کودکان پس از شرکت در جلسات بازی درمانی، توانسته اند بهبود معناداری در مهارت های ارتباطی، قدرت توجه، و حل مسائل اجتماعی خود را تجربه کنند.با توجه به نتایج مثبت به دست آمده، استفاده از بازی درمانی به عنوان یک روش اثبات شده برای بهبود رفتارها و تعاملات اجتماعی کودکان، به شدت توصیه می شود. این مقاله همچنین به تاکید بر لزوم تحقیقات بیشتر در این زمینه و ارائه راهکارهای عملی برای استفاده بهینه از بازی درمانی پرداخته است تا بتوان به بهبود سلامت روانی و اجتماعی کودکان بیشتری کمک کرد.

بازی درمانی، اضطراب، تعامل اجتماعی، کودکان