بررسی تطبیقی آزادی عقیده در نظام حقوقی ایران و کنوانسیون اروپایی
- سال انتشار: 1403
- کد COI اختصاصی: null
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 179
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته حقوق بشر دانشگاه تهران
چکیده
در نظام حقوقی ایران، محتوای اصل مربوط به حاکمیت موازین شرعی بر تمام شئون فردی و اجتماعی افراد پذیرفته شده است. اصل چهارم قانون اساسی به صراحت ابتنای کلیه قوانین بر موازین اسلامی را الزامی اعلام نموده است و براساس فراز اخیر اصل یکصد و هفتاد و هفتم قانون اساسی تغییر ناپذیر است. از طرف دیگر رویکرد سکولار که مبنای مبنای صدور بسیاری از موازین حقوق بشری بین المللی است هر گونه قاعده گذاری اجتماعی مبتنی بر دین را بر نمی تابد و رد می کند می باشد. از جمله این اسناد منطقه ای کنوانسیون اروپایی حقوق بشر می باشد. حق آزادی مذهب یکی از حقوق اساسی بشری است که مربوط به باورها و اعتقادات خاص شخص می باشد که در قالب مناسک و عبادات به صورت فردی و برخی مواقع جمعی ابراز می گردد بنابراین طبیعی است که در نظام حقوقی ایران آزادی عقیده نیز نباید با فرامین الهی مغایرت داشته باشد بند 1 ماده 9 کنوانسیون اروپایی حقوق بشر دو زمینه را در بر می گیرد، یکی در مورد حق داشتن عقیده و تغییر آن ودیگری در مورد حق ابراز این عقیده. یافته های این پژوهش که به روش تحلیلی-توصیفی انجام گرفته است بیانگر آن است که این دو نظام حقوقی در زمینه تغییر دین و ابراز آن اختلاف دارند.کلیدواژه ها
آزادی مذهب، شرع، کنوانسیون اروپایی حقوق بشراطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.