فرامرز پرهازه - مهندسی برق- قدرت، رئیس کیفیت و ایمنی نقلیه ریلی شرکت بهره برداری مترو
ابوذر آخوندی - کارشناس تحلیل هزینه ها ، مهندسی حمل و نقل ریلی، شرکت بهره برداری متر
احمد واحدی - کارشناس مهندسی، بازرسی و نظارت کیفی ، مهندسی برق- قدرت، شرکت بهره بردا

برای تعیین استاندارد Gap نیاز به ایجاد تعادل بین لزوم دسترسی آسان مسافران به قطار از طریق کاهش Gap از یک سو و در نظر گرفتن فاصله کافی بین سکو و قطار بمنظور پیشگیری از آسیب دیدن تجهیزات سکو در اثر برخورد با قطار از سوی دیگر میباشد. همچنین شرایط و خصوصیات خط، ایستگاه و ناوگان نیز در تعیین حداقل و حداکثر اندازه Gap مؤثر میباشد. در این مقاله ضمن معرفی مفهوم Gap (فاصله افقی و عمودی بین لبه سکو و در قطار) و شناسایی عوامل مؤثر بر آن، تلاش شده است استانداردهای موجود در خصوص حداکثر Gap افقی و عمودی در انواع سیستمهای حمل و نقل ریلی بررسی و راهکارهایی نیز جهت کاهش خطرات ناشی از Gap برای مسافران ارائه شود. همچنین در ادامه نتایج مطالعاتی که بر روی عوامل رفتاری و غیررفتاری مؤثر بر حوادث و آسیبهای ناشی از Gap بین سالهای 2005 تا 2008 در کشور آمریکا بر روی مسافران انجام شده، ارائه میشود. از جمله مهمترین روشهای معرفی شده در این مقاله برای کاهش خطرات ناشی از Gap عبارتند از: استفاده از پرکننده Gapبه همراه سیستم دربهای محافظ سکو (PSD)، آموزش و لاعرسانی، بکارگیری کارکنان آموزش دیده، استفاده از رمپها و ....

Gap، پرکنندهGap، سیستم دربهای محافظ سکو (PSD)، ایمنی مسافران