حسین ایزدپناه - کارشناس ارشد برنامه ریزی حمل ونقل،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تح
علی عبدی - استادیارگروه برنامه ریزی حمل ونقل،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و ت
حسن جوانشیر - استادیارگروه برنامه ریزی حمل ونقل،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و ت
اعزاز صادق وزیری - کارشناس ارشد برنامه ریزی حمل ونقل،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تح

جداسازی حرکت عابرین پیاده با ترافیک عبوری در معابری که حجم و سرعت وسایل نقلیه بالاست تأثیر بسزای در ترافیک عبوری و همچنین بالا رفتن ایمنی عبور عابرین میگردد. لذا برای این که این مهم محقق گردد گذرگاه های غیر همسطح عابر پیاده باید در مکانهای مناسب قرار بگیرند که بیشترین پوشش عابر را داشته باشند از این رو مدل ریاضی در این تحقیق با دو هدف همزمان حداکثر کردن مجموعه تقاضاهای پوشش داده شده وهمچنین کمترین مجموع فاصله عابرین به گذرگاه طراحی شد. ورودی های مدل با استفاده از قابلیت ها نرم افزار ArcGIS مانند اعمال جمعیت به کاربریها و بدست آوردن فواصل آماده شده، سپس با حل این مدل به روش الگوریتم ژنتیک (GA) مکانیابی بهینه گذرگاههای غیر همسطح انجام میشود. برای کاربردی تر کردن این تحقیق و مدیریت بهینه هزینه های اجرای پروژه گذرگاه ها براساس پارامترهای تأتیرگذار اولویت بندی میشوند. بنابراین با شناخت پارامترهای تأثیر گذار مانند حجم عابر و حجم وسرعت وسایل نقلیه و ... با استفاده از نرم افزار ArcGIS لایه های اطلاعاتی پارامترها ایجاد شده و با روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) وزندهی لازم به این لایه ها اعمال شده و با این روش اولویت بندی گذرگاه های غیر همسطح عابر پیاده انجام میشود.

ArcGIS، الگوریتم ژنتیک، مکانیابی، AHP، گذرگاه غیر همسطح