مدل سازی میزان استفاده از پل های عابر پیاده با توجه به متغیرهای هندسی و کاربری زمین، مطالعه موردی: منطقه 2 شهرداری تهران
- سال انتشار: 1391
- محل انتشار: دوازدهمین کنفرانس بین المللی مهندسی حمل و نقل و ترافیک
- کد COI اختصاصی: TTC12_037
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1158
نویسندگان
کارشناس ارشد برنامه ریزی حمل و نقل
کارشناس ارشد برنامه ریزی حمل و نقل
کارشناس ارشد برنامه ریزی حمل و نقل
چکیده
گذرگاههای غیر هم سطح عابر پیاده با هدف افزایش ایمنی عبور عرضی از خیابان و حذف تداخل حرکت سواره و پیاده طراحی و اجرا میگردند. با توجه به محدودیتهایی چون هزینه، تجهیزات مورد نیاز و منظر شهری، مکانیابی مناسب موقعیت احداث گذرگاههای غیر همسطح از نظر مدیریت شهری حائز اهمیت است. هدف از این تحقیق بررسی اثر متغیرهای هندسی و نوع کاربریهای قرار گرفته در حوزه نفوذ پلهای عابر پیاده بر میزان استفاده از پلهاست. بدین منظور از مدل روندگرای پواسون و اطلاعات مرتبط با پلهای عابر پیاده قرار گرفته در منطقه 2 شهرداری تهران استفاده شده است. نتایج مدلسازی نشان میدهد افزایش فاصله تا نزدیکترین گذرگاه ایمن عابرپیاده، افزایش سرعت عملکردی وسایل نقلیه در معبر زیر پل عابر و افزایش عرض این معبر به همراه استفاده از پله های برقی و کاهش ارتفاع پل منجر به استفاده بیشتر عابرین پیاده از پلهای عابر خواهد شد. همچنین قرارگیری پل عابر در نزدیکی ایستگاههای اتوبوس و تاکسی و محدوده کاربریهای آموزشی، تجاری و پس از آن قرارگیری در محدوده پایانه های اتوبوس و تاکسی و کاربری درمانی منجر به استفاده بیشتر از پل عابر خواهد شد. مدل نشان میدهد همجواری کاربریهای اداری و تفریحی با پلهای عابر تاثیر مطلوب و بسزایی بر استفاده از آن نخواهد داشت.کلیدواژه ها
پل عابر پیاده، کاربری زمین، مدل روندگرای پواسونمقالات مرتبط جدید
- روشهای تعیین تابع انتقال ارتعاشات از سیستم های مترو به سازههای مجاور
- نقش توسعه ریلی در احیای گردشگری اکولوژیک با تمرکز بر تاثیرات زیست محیطی ، اقتصادی و اجتماعی
- توسعه شبکه مترو به عنوان الگوی پایدار حمل و نقل شهری و با تاکید بر شرایط زیست محیطی شهر ارومیه
- امکان سنجی فنی ژئوپلیتیکی احداث مسیر ریلی تهران - اربیل اقلیم کردستان عراق با رویکرد تقویت ترانزیت منطقه ای و کاهش تنشهای ژئوپلیتیکی در غرب آسیا
- توسعه شاخص کیفیت سازه های خط ریلی بدون بالاست در متروهای شهری
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.