اثر بیوچارهای مختلف بر غلظت کربن آلی، نیتروژن، فسفر و فعالیت آنزیمی یک خاک لوم شنی

  • سال انتشار: 1403
  • محل انتشار: مجله تحقیقات آب و خاک ایران، دوره: 55، شماره: 3
  • کد COI اختصاصی: JR_IJSWR-55-3_001
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 76
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

خدیجه رستمی

گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران.

زهرا وارسته خانلری

گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران.

محبوبه ضرابی

گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران.

چکیده

به منظور بررسی اثر بیوچارهای مختلف بر غلظت کربن آلی، نیتروژن، فسفر و فعالیت آنزیمی، آزمایشی به صورت طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. از بیوچارها در ۱۰درصد وزنی استفاده گردید. تیمارهای آزمایش شامل خاک شاهد (CS)، خاک + بیوچار کود مرغی (PMB)، خاک+بیوچار ضایعات انگور (GSB) و خاک+ بیوچار پوسته قهوه ایی گردو (NSB) بود. نمونه ها به مدت دو ماه انکوباسیون و در زمان های ۵، ۱۰، ۳۰ و ۶۰ روز نمونه برداری انجام و برخی ویژگی های شیمیایی و فعالیت های آنزیمی در خاک اندازه-گیری شد. نتایج نشان داد که کاربرد تیمار PMB و GSB موجب افزایش معنی دار غلظت کربن آلی، فسفر قابل جذب و آمونیوم در خاک در مقایسه با تیمار شاهد شد. بیشترین غلظت نیترات در تیمار GSB مشاهده گردید. غلظت فسفر قابل جذب و نیترات با افزایش زمان انکوباسیون افزایش و غلظت کربن آلی و آمونیوم با افزایش زمان انکوباسیون کاهش یافت. غلظت آنزیم اینورتاز در تیمار PMB و GSB با شاهد اختلاف معنی دار داشت. بیشترین فعالیت اینورتاز در تیمار PMB (۷۶.۸ μg. GE. g-۱. ۲۴h-۱) پس از ۵ روز انکوباسیون مشاهده شد. افزودن تیمار GSB به خاک موجب افزایش ۷/۱ برابری فعالیت آنزیم اوره آز در مقایسه با تیمار شاهد شد. میانگین فعالیت آنزیم (GMEa) و شاخص کل فعالیت آنزیم (TEI) در تیمار GSB در مقایسه با سایر تیمارها بیشتر بود. درصد تغییرات آنزیم (Rch) با در نظر گرفتن تاثیر بیوچار، به صورت GSB> PMB> NSB بود. در تجزیه و تحلیل خوشه ای تیمار GSB و PMB در یک خوشه قرار گرفتند. در نتیجه تیمار GSB و PMB بیشترین تاثیر را بر فاکتورهای اندازه گیری شده داشتند.

کلیدواژه ها

فسفاتاز اسیدی و قلیایی, درصد تغییرات آنزیم (Rch), میانگین فعالیت آنزیم (GMEa)

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.