کبری محرمی - کارشناسی
وحید وحید - کارشناسی
سامیه چراغی - کارشناسی
زهرا نیلاد - کارشناسی

پایه های علمی و شخصیتی کودکان در دوران دبستان شکل می گیرد بنابراین دوران ابتدایی و یا دبستان، حساس ترین و مهم ترین مقطع آموزشی برای همه دانش آموزان محسوب می شود. اگر آموزش های این دوره به درستی اتفاق نیفتند، باعث بروز مشکلات بیشتر در مقاطع تحصیلی آینده برای دانش آموزان می شود. از سوی دیگر، دانش آموزان دبستانی روحیات و ویژگی های شخصیتی متفاوتی در مقایسه با شاگردان سایر مقاطع تحصیلی دارند و در صورت ایجاد مشکلات، مدیریت و رفع این چالش ها بر عهده معلم و خانواده دانش آموزان است. مدرسه به عنوان محل اصلی آموزش و پرورش، نقش بسیار مهمی در تربیت و پرورش دانش آموزان دارد. از آنجا که دانش آموزان در مدرسه بیشترین زمان خود را سپری می کنند، محیط مدرسه برای شکوفایی اجتماعی، روانی و تحصیلی آن ها بسیار مهم است. در کنار آموزش مهارت های اساسی، مدرسه باید به دانش آموزان، ارزش ها و اخلاقیاتی مانند احترام به دیگران، همبستگی، و تعهد به یادگیری را آموزش دهد. این ارزش ها از اهمیت بسیاری برای خوب شدن روابط فردی و اجتماعی دانش آموزان، و همچنین توسعه ذهنی و روانی آن ها بهره می برند. تمامی فاکتورهای محیطی می توانند روی رشد کودک اثر داشته باشند و خانواده یکی از مهم ترین این فاکتورهاست. اعضای خانواده اولین کسانی هستند که کودک کم سن شما ارتباط مرتب و دائم با آن ها دارد و از روی همان هاست که الگوها، ارتباطات و روابط با اعضای دیگر خانواده برای کودک تعریف می شود، در نتیجه ی این شناخت است که کودک شخصیت خود، دیگر افراد و جهانی که اطرافش است را درک می کند. خانه ای همراه با عشق و رسیدگی است که می تواند باعث شکوفایی کودک شده و فرصتی برای رشد و ارتباط با دیگران فراهم نماید.

نقش،مدرسه،خانواده،دانش آموز،مشکل،اخلاقی