بررسی مقایسه مصالح سنتی و نوین در معماری پایدار
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: ششمین کنفرانس بین المللی ایده های راهبردی در معماری، عمران و شهرسازی ایران
- کد COI اختصاصی: IDEACONF06_052
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 354
نویسندگان
کارشناس ارشد مهندسی معماری
استادیار گروه معماری،واحد بم،دانشگاه آزاد اسلامی،بم
چکیده
معماری پایدار به طراحی و ساخت بناهایی اشاره دارد که با استفاده از منابع طبیعی و انرژی های تجدیدپذیر، کمترین تاثیر منفی را بر محیط زیست داشته باشند. این نوع معماری به دنبال کاهش مصرف انرژی، استفاده بهینه از منابع و کاهش آلودگی های زیست محیطی است. هدف این مطالعه، مقایسه مزایا و معایب استفاده از مصالح سنتی و نوین در معماری پایدار است. این مقایسه به منظور ارائه راهکارهایی برای انتخاب بهینه مصالح در پروژه های معماری پایدار انجام می شود. این تحقیق به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است. اطلاعات مورد نیاز از طریق بررسی منابع علمی، مقالات و مطالعات موردی جمع آوری شده است. در این مطالعه، ویژگی های مصالح سنتی مانند خشت، چوب و سنگ با مصالح نوین مانند بتن، فولاد و شیشه مقایسه شده اند. همچنین، تاثیرات زیست محیطی، اقتصادی و فرهنگی هر دو نوع مصالح مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که هر دو نوع مصالح سنتی و نوین دارای مزایا و معایب خاص خود هستند. مصالح سنتی به دلیل استفاده از منابع محلی و تجدیدپذیر، کمترین آسیب را به محیط زیست وارد می کنند و هزینه های کمتری دارند. با این حال، دوام و استحکام کمتری دارند و نیاز به نگهداری بیشتری دارند. از سوی دیگر، مصالح نوین مانند بتن و فولاد، استحکام و دوام بالاتری دارند و امکان طراحی های پیچیده و مدرن را فراهم می کنند، اما تولید آنها انرژی بر است و ممکن است آلاینده های زیست محیطی تولید کنند. ترکیب استفاده از مصالح سنتی و نوین می تواند به دستیابی به معماری پایدار کمک کند. به عنوان مثال، استفاده از مصالح سنتی برای دیوارها و مصالح نوین برای سازه های پیچیده می تواند مزایای هر دو نوع مصالح را به ارمغان بیاورد. این رویکرد می تواند به حفظ میراث معماری و کاهش اثرات زیست محیطی کمک کند.کلیدواژه ها
معماری پایدار،مصالح، نوین، سنتیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.