اثر تیمار پس از برداشت متیل جاسمونات بر بیان برخی ژن های مسیر بیوسنتزی اتیلن و خواص کیفی میوه توت فرنگی
عنوان مقاله: اثر تیمار پس از برداشت متیل جاسمونات بر بیان برخی ژن های مسیر بیوسنتزی اتیلن و خواص کیفی میوه توت فرنگی
شناسه ملی مقاله: JR_JHS-54-4_009
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_JHS-54-4_009
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
ساوه واعظی - گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
محمدرضا اصغری - گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
علیرضا فرخزاد - گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
ناصر مهنا - گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
مرتضی سلیمانی اقدم - گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران
خلاصه مقاله:
ساوه واعظی - گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
محمدرضا اصغری - گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
علیرضا فرخزاد - گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
ناصر مهنا - گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
مرتضی سلیمانی اقدم - گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران
در این مطالعه از کاربرد متیلجاسمونات در ۰، ۱۰ و ۱۰۰ میکرومول در لیتر به مدت ۱۶ ساعت در دمای ۲۰ درجه سلسیوس جهت به تاخیر انداختن پیری و حفظ کیفیت در میوههای توتفرنگی رقم سابروسا در طول دوره نگهداری در دمای ۵/۰ ± ۳ درجه سلسیوس به مدت ۱۲ روز استفاده گردید. میوههای تیمار شده با متیلجاسمونات سطح بالایی از اسیدیته کل و ویتامین ث را نشان دادند. همچنین سفتی این میوه ها بعد از ۱۲ روز نگهداری در مقایسه با شاهد بیشتر بود. بیشترین میزان فنل کل و آنتوسیانین کل در میوه های توت فرنگی تیمار شده با ۱۰۰ میکرومولار متیل جاسمونات و بعد از ۸ روز نگهداری مشاهده شد. تیمار متیلجاسمونات در مقایسه با شاهد کاهش معنیداری در افزایش پی اچ، پوسیدگی و مواد جامد محلول (p˂۰/۰۱) داشت. میزان بیان ژن های ۱-آمینوسیکلوپروپان ۱- کربوکسیلیک اکسیداز (ACO) و ۱- آمینوسیکلوپروپان ۱- کربوکسیلیک سینتاز (ACS) در مسیر بیوسنتزی اتیلن در روز ۸ نگهداری در میوههای تیمار شده با ۱۰ و ۱۰۰ میکرومولار متیلجاسمونات کمی افزایش نشان داد، اما پس از آن کاهش یافت. بیشترین میزان بیان ژنها در روز ۸ نگهداری مربوط به تیمار ۱۰ میکرومولار بود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که متیلجاسمونات می تواند با تحریک مسیر بیوسنتزی اتیلن در حدی که فقط سیستم دفاعی و مکانیسم های درگیر در افزایش تحمل تنش های زنده و غیر زنده را فعال کند و نیز با افزایش ترکیبات آنتی اکسیدانی، موجب حفظ کیفیت و عمر پس از برداشت میوه توتفرنگی رقم سابروسا در طول دوره نگهداری شود.
کلمات کلیدی: ۱-آمینوسیکلوپروپان ۱- کربوکسیلیک اکسیداز (ACO), ۱- کربوکسیلیک سینتاز (ACS), آنتوسیانین, سفتی, فنل کل
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2001843/