بررسی فقهی و حقوقی تکرار جرم در محاربه با تاکید بر اهمیت امنیت اجتماعی

هدف تحقیق حاضر بررسی فقهی و حقوقی تکرار جرم در محاربه با تاکید بر اهمیت امنیت اجتماعی می باشد. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی می باشد. اصولا حقوق جزا بخشی از فقه اسلامی است و حقوق جزای اسلامی مبتنی است به بررسی اعمال غیر قانونی و کیفر آنها در شریعت اسلام. سیاست اسلام نسبت به مرتکبین جرائم علیه امنیت و آسایش عمومی و نظام اسلامی همیشه توام با عکس العمل شدید بوده است. جرم در حقوق جزای اسلام عبارت است از رفتار خلاف دستورات شرع انور که مبنای نظم عمومی را تشکیل می دهد و بر این اساس، محاربه یکی از گناهان کبیره و از جرائم بسیار سنگینی است که مطابق نص قرآن کریم مجازات حد، بر آن مقرر شده است. فقهای عظام عموما بعد از بحث سرقت حد محاربه را مورد بحث قرار داده اند، دلیل این امر شاید نزدیکی مفهوم سرقت و محاربه بوده است و نیز شاید به دلیل تبعیت از قرآن کریم بوده که حد سرقت و محاربه را متعاقب هم ذکر فرموده، نهایت اینکه حکم محاربه در آیات قرآن مقدم بر سرقت است، محاربه عبارت است از رفتاری که موجب اخافه مردم می شود. در محاربه استفاده از اسلحه سرد و گرم شرط شده است و سلاح منحصر به آنها نیست، بلکه هر ابزاری که در جنگ مورد استفاده قرار می گیرد را نیز شامل می گردد. در محاربه اینکه، مرتکب زن یا مرد باشد و نیز قدرت و ضعف وی نیز مطرح نیست.

کلیدواژه ها:

جرم ، تکرار جرم ، محاربه ، مفسد فی الارض ، امنیت اجتماعی