حسن طاوسی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشگاه علوم و فنون مازندران
کامیار موقرنژاد - عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل

یکی از بزرگترین مسائل زیست محیطی جهان، افزایش بیش از حد گازهای گلخانه ای می باشد. در بین گازهای گلخانه ای دی اکسید کربن به دلیل دارا بودن بالاترین زمان ماند و بیشترین مقدار در اتمسفر مهمترین گاز گلخانه ای محسوب می شود. روش های متعددی جهت جداسازی دی اکسید کربن توسط محققین مختلف تاکنون ارائه شده است. این روش ها شامل جذب فیزیکی، جذب به وسیله محلول های شیمیایی، جداسازی بوسیله غشاء و چندین فرآیند دیگر می باشد. بیشترین شیوه های جداسازی دی اکسید کربن بر اساس جذب فیزیکی یا شیمیایی این ماده در یک حلال مناسب استوار است. از آنجایی که در جذب فیزیکی راندمان عمل بستگی زیادی به مقدار دی اکسید کربن در گاز ورودی به فرآیند دارد و با کاهش مقدار دی اکسید کربن میزان جذب کاهش پیدا می کند، از این روش نمی توان به طور موثر برای جداسازی دی اکسید کربن از هوا که مقدار آن غالباً از حداکثر چند صدم درصد تجاوز نمی کند استفاده کرد. به همین دلیل استفاده از جذب شیمیایی دی اکسید کربن هوا با محلول های آمین راندمان بالاتر و کارایی مناسب تری از خود نشان می دهد. در این تحقیق انواع محلول های آمین که برای جذب شیمیایی دی اکسید کربن به کار می روند معرفی و خواص آنها ارائه می شود. نتایج نشان می دهند که به دلیل فعالیت شیمیایی بالا و ارزانی قیمت، محلول مونواتانول آمین مناسبترین محلول برای پاک کردن هوا از دی اکسید کربن موجود در آن است.

گاز گلخانه ای ، دی اکسید کربن ، جداسازی ، آلکانول آمین