حسین خشنودی - کارشناسی آموزش ابتدایی ،دانشگاه آزاد دهلران

این مقاله با هدف بررسی نقش تدریس تمام ساحتی در تقویت خلاقیت دانش آموزان صورت گرفته است.رویکرد یکپارچه به تدریس شامل استراتژی های آموزشی متنوع ،طرح های درسی و محیط های کلاس درس می تئاند به طور موثر مهارت های تفکر خلاق را پرورش دهد این مقاله با بررسی تاثیر متقابل بین عناصر مختلف تدریس جامع مانند یادگیری مبتنی بر پروژه، رویکردهای تحقیق محور، مطالعات میان رشته ای و ادغام فناوری، ماهیت چندوجهی پرورش خلاقیت در محیط های آموزشی را برجسته می کند. علاوه بر این، به اهمیت پرورش یک محیط یادگیری حمایتی و فراگیر که ریسک پذیری، آزمایش و تفکر واگرا را تشویق می کند، می پردازد. در چشم انداز آموزشی امروزی که به سرعت در حال تحول است، پرورش خلاقیت در بین دانش آموزان به طور فزاینده ای ضروری شده است. این مقاله به بررسی نقش محوری روش های تدریس جامع در پرورش و ارتقای خلاقیت دانش آموزان می پردازد. این مقاله با تکیه بر ترکیبی از تحقیقات اخیر و شیوههای آموزشی، به بررسی این موضوع میپردازد که چگونه یکاز طریق تحلیل انتقادی مطالعات تجربی و چارچوبهای نظری، این مقاله بر اهمیت نقشهای مربیان در ارتقای خلاقیت و نوآوری در بین دانشآموزان تاکید میکند. در نهایت، بینش ها و توصیه هایی را برای مربیان و سیاست گذاران ارائه می دهد تا راهبردهای آموزشی جامع را در شیوه های خود ادغام کنند، در نتیجه دانش آموزان را قادر می سازد تا به عنوان متفکران خلاق و حل کننده مشکلات در دنیایی پیچیده تر پیشرفت کنند.

تدریس،خلاقیت، روش های آموزشی، یادگیری پروژه محور،محیط یادگیری. تدریس جامع