عباس بزرگی - دیپلم کار و دانش ( برق و ساختمان )
حسین سلیمانی ابهری - کارشناسی آموزش مشاوره و راهنمایی دانشگاه فرهنگیان قزوین پردیس شهید رجایی
محمد گل زاده - کارشناسی مهندسی برق قدرت دانشگاه آزاد اسلامی دزفول
زهرا ساداتی نژاد - دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد

هدف از انجام این تحقیق بررسی اثربخشی آموزش تفکر مثبت بر خودکارآمدی اجتماعی و استرس تحصیلی در دانش آموزان بود. این مطالعه به روش کتابخانه ای و از نوع طرح های مروری است؛ که در تیترهای فرعی به بررسی اثربخشی آموزش تفکر مثبت بر خودکارآمدی اجتماعی و استرس تحصیلی در دانش آموزان می پردازد. در نتیجه می توان این گونه بیان کرد که تفکر مثبت به عنوان یک رویکرد مبتنی بر توانمندسازی و خودکنترلی، بر این اصل استوار است که افراد می توانند با تغییر در نگرش و باورهای خود، بر احساسات و رفتارهای خود تاثیر بگذارند. در زمینه آموزش این مهارت به دانش آموزان، شواهد نشان می دهند که این رویکرد می تواند بر افزایش خودکارآمدی اجتماعی و کاهش استرس تحصیلی آنان تاثیر مثبتی داشته باشد. در مجموع، شواهد پژوهشی نشان می دهند که آموزش تفکر مثبت به دانش آموزان، با تاثیر مثبت بر خودکارآمدی اجتماعی و کاهش استرس تحصیلی آنان، می تواند به بهبود عملکرد تحصیلی، سازگاری اجتماعی و سلامت روان دانش آموزان منجر شود. این رویکرد آموزشی به عنوان یک راهکار موثر در جهت ارتقای سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مطرح می شود

آموزش، تفکر مثبت، خودکارآمدی اجتماعی، استرس