شروع نکردن درمان های نگهدارنده حیات در کودک با بیماری نوروماسکولار: چالش های اخلاقی بیماران آسیب پذیر
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: پنجمین کنگره گزارشهای موردی بالینی
- کد COI اختصاصی: CCRMED05_265
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 133
نویسندگان
مراقبت های ویژه کودکان (PICU)،گروه اطفال، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی دزفول، دزفول، ایران
پزشکی قانونی، گروه اخلاق پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
اخلاق پزشکی، گروه اخلاق پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
دانشجوی دکترای تخصصی اخلاق پزشکی، گروه اخلاق پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران- پرستاری مراقبتهای ویژه، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامائی، دانشگاه علوم پزشکی دزفول، ایران.
چکیده
مقدمه/ بیان مساله : در بسیاری از بیماری های لاعلاج موضوع شروع نکردن و یا قطع درمان های نگهدارنده حیات از چالش های مطرح در حوزه اخلاق پزشکی است. علاوه بر شرایط بیماران دیدگاه های فرهنگی و مذهبی و همچنین نظام های قانون گذاری کشورهای مختلف برای تصمیم گیری در این خصوص تاثیرگذارند.معرفی بیمار: بیمار دختر ۸ ساله کیس شناخته شده نوروماسکولار و سابقه چندین بار بستری در بیمارستان، با علائم کاهش سطح هوشیاری و دیسترس تنفسی توسط پرسنل فوریت های پزشکی به اورژانس بیمارستان مراجعه می کند. در بدو ورود GCS= ۸/۱۵، T=۳۸۰، HR=۱۱۰ و در سمع ریه کراکل داشت. بیمار با تشخیص پنومونی در بخش PICU بستری گردید. بعد از گذشت دو روز از بستری به دلیل ضعف عضلات تنفسی و پنومونی دچار آپنه و اینتوبه گردید ولی علیرغم تلاش برای Weaning به علت عدم تحمل بیمار امکان پذیر نبود لذا تصمیم به تراکئوستومی گرفته شد. خانواده بیمار بدلیل شرایط زندگی کوچ نشینی و کمبود امکانات و همچنین معلولیت بیمار موافق تعبیه تراکئوستومی نبوده و خواستار جدائی کودک از دستگاه ونتیلاتور و ترخیص او بودند. در نهایت با ادامه درمانهای تسکینی و مراقبت مناسب از بیمار و تنظیم مدهای دستگاه ونتیلاتور و سطح اکسیژن، بیمار اکستوبه و با دریافت درمان داروئی و اکسیژن تراپی بدون هرگونه یافته پاتولوژیک مانند تب یا سمع ریه مختل و با هوشیاری کامل پس از ۳۳ روز از بیمارستان ترخیص گردید.کلیدواژه ها
شروع نکردن درمان، اخلاق پزشکی، بیماران آسیب پذیرمقالات مرتبط جدید
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.